hedgerow [ˈhedʒrəʊ] n. жыва́я агаро́джа; полеахо́ўная паласа́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

баля́са, -ы, мн. -ы, -ля́с, ж.

1. Точаны фігурны слупок у агароджы балконаў, тэрас і інш.

2. толькі мн. Агароджа з такіх слупкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парка́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Агароджа з бярвён, штыкецін або мураваная.

|| памянш. парка́нчык, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. парка́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штыке́тнік, -а і -у, м.

1. -у, зб. Вузкія драўляныя планкі, з якіх робяць плот.

2. -а, мн. -і, -аў. Плот, агароджа з такіх планак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тын, -у, мн. -ы́, -о́ў, м.

Агароджа з вертыкальных або папярочных жэрдак, пераплеценых прутамі лазы.

|| памянш. тыно́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

|| прым. ты́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дува́л, ‑а, м.

Гліняная агароджа вакол кібіткі (пераважна ў Сярэдняй Азіі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

windbreak [ˈwɪndbreɪk] n. ахо́ўная лесапаласа́, сцяна́, агаро́джа (ад ветру)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ogrodzenie

н. агароджа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

загаро́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ро́д, ж.

1. Штучная перашкода для руху каго-, чаго-н.

Мінныя загароды.

Драцяная з.

2. Агароджа, загарадзь.

Заехаць за загароду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трэлья́ж, ‑а, м.

1. Трохстворкавае люстра.

2. Тонкая агароджа для павойных раслін.

[Фр. treillage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)