zaliczka

zaliczk|a

ж. аванс; задатак;

tytułem ~i — авансам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

awans, ~u

м.

1. аванс; павышэнне (па службе);

awans społeczny — вылучэнне, прасоўванне (па сацыяльнай лесвіцы);

2. часцей мн. ~e — кампліменты;

3. уст. аванс, папярэдняя плата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Vórschuss

m -es, -schüsse ава́нс, зада́так

sich (D) éinen ~ gében lássen* — браць зада́так

als ~ — ава́нсам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vórstrecken

vt

1) праця́гваць (руку), выця́гваць напе́рад

den Kopf ~ — вы́цягнуць шдю

2) пазыча́ць; выдава́ць ава́нс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зада́так м. Hándgeld n -(e)s, Ánzahlung f -, -en; Vórschuss m -es, -schüsse, Vórschusszahlung f (аванс);

уне́сці зада́так éine Ánzahlung léisten [machen]; ánzahlen vt;

зада́так гато́ўкаю Bárvorschuss m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

удержа́ть сов.

1. утрыма́ць; (сдержать) стрыма́ць;

он е́ле удержа́л в рука́х ка́мень ён ледзь утрыма́ў у рука́х ка́мень;

ничто́ не могло́ удержа́ть его́ до́ма нішто́ не магло́ ўтрыма́ць яго́ до́ма;

он удержа́л во́зглас удивле́ния ён стрыма́ў вы́гук здзіўле́ння;

лошаде́й не уде́ржишь ко́ней не ўтрыма́еш (не стрыма́еш);

удержа́ть от необду́манного посту́пка стрыма́ць (утрыма́ць) ад неабду́манага ўчы́нку;

удержа́ть свои́ пози́ции утрыма́ць свае́ пазі́цыі;

удержа́ть в па́мяти утрыма́ць у па́мяці;

2. (вычесть) вы́лічыць, мног. павыліча́ць, павылі́чваць, утрыма́ць;

удержа́ть ава́нс вы́лічыць (утрыма́ць) ава́нс;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растра́ціць, ‑трачу, ‑траціш, ‑траціць; зак., што.

1. Расходаваць, патраціць (грошы, капітал і пад.). [Міхась:] — У мяне з грашыма тугавата, дзядзька. Аванс увесь па дарозе растраціў. Лупсякоў. // перан. Патраціць (фізічныя і душэўныя сілы) на што‑н. дробнае, пустое, непрыстойнае. Малады яшчэ гадамі, .. [Паходня] ужо шмат перажыў, але не растраціў, а як бы накапіў энергію, каб аддаваць яе той справе, якую яму даручыць партыя. Хадкевіч. Сіл не растраціў, свой збярог агонь. Іду, паклаўшы сэрца на далонь, Насустрач навальніцам і падзеям. А. Александровіч.

2. Незаконна расходаваць (грошы, маёмасць і інш.). Растраціць казённыя грошы.

3. Страціць паступова. [Хана] дарогаю растраціла ўсіх сваіх небаракаў-родных. Чорны. [Антанюк:] — З-за свайго характару ты растраціла сяброў. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́даць, -дам, -дасі, -дасць; -дадзім, -дасце, -дадуць; вы́дай; -дадзены; зак.

1. што. Даць што-н., забяспечыць чым-н.

В. грашовы аванс.

В. даведку.

2. што. Вырабіць, выпусціць (якую-н. прадукцыю), падаць як вынік работы (спец.).

Мартэн выдаў першую плаўку.

Машына выдала інфармацыю.

3. (са словам «замуж» або без яго; разм.), каго за каго. Паспрыяць замужжу, аддаць замуж.

В. дачку за афіцэра.

Удала выдалі дзяўчыну.

4. што. Выпусціць з друку, надрукаваць.

В. кнігу.

5. што. Апублікаваць, абвясціць.

В. пастанову.

6. каго-што. Раскрыць, зрабіць вядомым; удаць.

В. змоўшчыкаў.

В. сакрэт.

В. сябе неабдуманым словам.

7. каго-што за каго-што. Прадставіць, назваць каго-, што-н. не тым, кім, чым яны з’яўляюцца.

В. сябра за брата.

В. чутае за бачанае.

|| незак. выдава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць; -дава́й.

|| наз. вы́дача, -ы, ж. (да 1—3 і 6 знач.) і выда́нне, -я, н. (да 4 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́даць сов.

1. (снабдить чем-л.) вы́дать;

в. даве́дку — вы́дать спра́вку;

в. па паўкілагра́ма — вы́дать по полкилогра́мма;

в. ава́нс — вы́дать ава́нс;

2. (добыть, произвести) вы́дать;

в. пе́ршую пла́ўку — вы́дать пе́рвую пла́вку;

в. на́фту звыш пла́на — вы́дать нефть сверх пла́на;

3. (отдать взятое) верну́ть, возврати́ть;

в. асабі́стыя рэ́чы іх улада́льнікам — верну́ть (возврати́ть) ли́чные ве́щи их владе́льцам;

4. (выпустить из печати, обнародовать) изда́ть;

в. кні́гу — изда́ть кни́гу;

в. зако́н — изда́ть зако́н;

в. распараджэ́нне — изда́ть распоряже́ние;

5. (тайну и т.п.) вы́дать, разгласи́ть; (человека — ещё) преда́ть;

6. вы́дать (себя за кого-л.), изобрази́ть (из себя кого-л.);

в. сябе́ за вучо́нага — вы́дать себя́ за учёного;

в. сябе́ за няшча́снага — изобрази́ть из себя́ несча́стного;

7. (замуж) вы́дать, отда́ть;

8. (звук) изда́ть;

◊ в. на ру́кі — вы́дать на́ руки;

в. (сябе́) з галаво́й — вы́дать (себя́) с голово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

advance

[ədˈvæns]

1.

v.t.

1) ру́хаць напе́рад, дапамага́ць, спрыя́ць

to advance the cause of peace — спрыя́ць спра́ве мі́ру

2) дава́ць, прыво́дзіць (аргумэ́нт)

3) плаці́ць пе́рад тэ́рмінам; дава́ць ава́нс; дава́ць за́гадзя

to advance a loan — дава́ць пазы́ку

4) прысьпяша́ць

to advance the date of the wedding — прысьпе́шыць да́ту вясе́льля

5) павыша́ць ра́нг; авансава́ць

to advance his rank from lieutenant to captain — павы́сіць яго́ зь лейтэна́нта ў ра́нг капіта́на

2.

v.i.

1) ісьці́; ру́хацца напе́рад

The troops advanced — Во́йска пайшло́ ў на́ступ

2) рабі́ць по́ступ, удаскана́львацца

to advance in skill — рабі́ць по́ступы ў сваёй спэцыя́льнасьці

3) павыша́цца ў цане́

The stock advanced three points — А́кцыі паднялі́ся на тры пу́нкты

3.

n.

1) рух напе́рад, пасо́ўваньне напе́рад

The army’s advance was very slow — Пасо́ўваньне во́йска было́ ве́льмі паво́льнае

2) про́йдзеная адле́гласьць f.

3) по́ступ -у m.

the advance of knowledge — по́ступ ве́ды

4) ро́ст ко́лькасьці, ва́ртасьці або́ цаны́; падвы́шка f.

5) ава́нс -у, зада́так -ку m.; пазы́ка f.

4.

adj.

1) пярэ́дні, перадавы́

advance party of the expedition — перадава́я гру́па экспэды́цыі

2) заўча́сны, сыгна́льны

an advance copy of the book — сыгна́льны экзэмпля́р кні́гі

•

- advances

- go in advance

- in advance

- in advance of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)