выме́рнік, ‑а, м.

Паказчык, які вызначае аб’ём ці якасць работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліста́ж, ‑у, м.

Аб’ём кнігі, брашуры і пад. у аркушах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

augment [ɔ:gˈment] v. fml павялі́чваць, пабо́льшваць (аб’ём, памер, колькасць і г.д.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

літра́ж, ‑у, м.

Аб’ём якой‑н. пасудзіны ў літрах. Літраж бака.

[Фр. litrage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікрацэфа́лія, ‑і, ж.

Спец. Вельмі малы аб’ём чэрапа галавы, недаразвітая галава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вал³, -а, толькі адз., м.

У эканоміцы: агульны аб’ём прадукцыі ў вартасным выражэнні, выпушчанай за які-н. пэўны перыяд.

Выканаць план па вале.

|| прым. валавы́, -а́я, -о́е.

В. даход.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ураўня́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Які ўраўноўвае (аб’ём, меру і пад. чаго-н.), устанаўлівае роўнасць у чым-н.

Ураўняльнае размеркаванне.

У. падыход да каго-, чаго-н.

|| наз. ураўня́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кубату́ра, ‑ы, ж.

Аб’ём чаго‑н., выражаны ў кубічных адзінках. Кубатура памяшкання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

габары́т, -у, М -ры́це, мн. -ы, -аў, м.

Гранічныя знешнія абрысы прадметаў (збудаванняў, машын, станкоў і пад.), а таксама аб’ём, велічыня прадметаў.

Габарыты вагонаў.

Г. прыбліжэння.

|| прым. габары́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Абыймо́ ’аб’ём’ (Дуж-Душ.). Гл. обойма.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)