апаліты́чны, -ая, -ае.

1. гл. апалітызм.

2. Які ўхіляецца ад удзелу ў грамадска-палітычным жыцці, абыякавы да пытанняў і праблем палітыкі.

|| наз. апаліты́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

apathetic [ˌæpəˈθetɪk] adj. апаты́чны, абыя́кавы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

impassive [ɪmˈpæsɪv] adj. абыя́кавы; бясстра́сны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

uninterested [ʌnˈɪntrəstɪd] adj. незаціка́ўлены, абыя́кавы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

indyferentny

індыферэнтны, абыякавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zobojętniały

абыякавы, незацікаўлены

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

incurious [ɪnˈkjʊəriəs] adj. fml абыя́кавы; неціка́ўны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

indifferent [ɪnˈdɪfrənt] adj. (to) абыя́кавы, раўнаду́шны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

listless [ˈlɪstləs] adj. вя́лы, абыя́кавы, апаты́чны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

скамяне́лы, -ая, -ае.

1. Які ператварыўся ў камень.

Скамянелае карэнне сасны.

2. перан. Нерухомы, застылы, безжыццёвы, абыякавы.

С. позірк.

С. твар.

|| наз. скамяне́ласць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)