амша́лы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і абымшэлы. У нагах у яго [хорама] рассцілаўся абшар Хвоек гонкіх і пахані чорнай, Сонных вёсак шары, хат амшалых, як мар. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тэрыто́рыяабшар, працяг зямлі’ (ТСБМ, Пятр.). Можа разглядацца як адаптаваны тэрмін з мясцовай актавай лаціны ВКЛ, параўн. лац. territoriumабшар, прыналежны да нейкага горада, ваколіца горада; поле, маёмасць, уладанне; рэгіён’ (Жлутка). Магчыма, пазнейшае абноўленае запазычанне праз рус. территория з франц. territoire, англ. territory, што ўзыходяць да лац. terra ‘зямля’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сцяж ’рад, лінія’ (Сл. ПЗБ, Сцяшк. Сл.), ’працягласць’ (Гарэц.), ’абшар’ (Бяльк.). Палаталізаваны варыянт да сцяг4, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

the wide

вялі́кі абша́р, неабся́жная прасто́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

areał, ~u

м. арэал, абшар, плошча;

areał zasiewu — пасяўная плошча

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tract1 [trækt] n.

1. разло́г, абша́р; паласа́ прасто́ры;

a tract of land паласа́ зямлі́

2. anat. тракт;

the respiratory tract ды́хальныя шляхі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wilderness

[ˈwɪldərnəs]

n.

пустэ́ча f., дзі́кая мясьці́на або́ абша́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

папрастарне́ць, ‑ее; зак.

Стаць больш прасторным, прастарнейшым. Пасля касьбы і жніва абшар ваколіцы як бы папрастарнеў. Бядуля. / у безас. ужыв. — Папрастарнела ў камеры, нібы ў лесе, калі ў ім ссякуць старое дрэва, — з сумам у голасе заўважыў Лабановіч. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распасце́рціся, -стру́ся, -стрэ́шся, -стрэ́цца; -стро́мся, -страце́ся, -стру́цца; распасцёрся, -сце́рлася; -стры́ся; зак.

1. Легчы або паваліцца, шырока расхінуўшы рукі, ногі.

Ранены распасцёрся на зямлі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Заняць сабой шырокі абшар, вялікую прастору.

Над зямлёй распасцёрся купал неба.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Пашырыць сферу свайго дзеяння, уплыву.

Дзейнасць мясцовых эколагаў распасцерлася на суседнія раёны.

|| незак. распасціра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́ні мн

1. (вялікая ніва) cker m -s, Äcker, bestlltes Feld;

2. (абшар) Wite f -, -n, nbegrenzte Fläche

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)