амша́лы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і абымшэлы. У нагах у яго [хорама] рассцілаўся абшар Хвоек гонкіх і пахані чорнай, Сонных вёсак шары, хат амшалых, як мар. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тэрыто́рыя ‘абшар, працяг зямлі’ (ТСБМ, Пятр.). Можа разглядацца як адаптаваны тэрмін з мясцовай актавай лаціны ВКЛ, параўн. лац. territorium ‘абшар, прыналежны да нейкага горада, ваколіца горада; поле, маёмасць, уладанне; рэгіён’ (Жлутка). Магчыма, пазнейшае абноўленае запазычанне праз рус. территория з франц. territoire, англ. territory, што ўзыходяць да лац. terra ‘зямля’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сцяж ’рад, лінія’ (Сл. ПЗБ, Сцяшк. Сл.), ’працягласць’ (Гарэц.), ’абшар’ (Бяльк.). Палаталізаваны варыянт да сцяг 4, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

the wide

вялі́кі абша́р, неабся́жная прасто́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

се́льва

(ісп. selva, ад лац. silva = лес)

абшар вільготных трапічных вечназялёных лясоў у Паўд. і Цэнтр. Амерыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

areał, ~u

м. арэал, абшар, плошча;

areał zasiewu — пасяўная плошча

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tract​1 [trækt] n.

1. разло́г, абша́р; паласа́ прасто́ры;

a tract of land паласа́ зямлі́

2. anat. тракт;

the respiratory tract ды́хальныя шляхі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wilderness

[ˈwɪldərnəs]

n.

пустэ́ча f., дзі́кая мясьці́на або́ абша́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

папрастарне́ць, ‑ее; зак.

Стаць больш прасторным, прастарнейшым. Пасля касьбы і жніва абшар ваколіцы як бы папрастарнеў. Бядуля. / у безас. ужыв. — Папрастарнела ў камеры, нібы ў лесе, калі ў ім ссякуць старое дрэва, — з сумам у голасе заўважыў Лабановіч. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

го́ні мн.

1. (вялікая ніва) Ácker m -s, Äcker, bestélltes Feld;

2. (абшар) Wéite f -, -n, únbegrenzte Fläche

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)