вопию́щий прил. страшэ́нны; (недопустимый) недапушча́льны; (возмутительный) абура́льны;

◊

глас вопию́щего в пусты́не ма́рны ля́мант у пусты́ні;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

heráusfordernd

a задзі́рлівы, абура́льны; задо́рлівы, з запа́лам, агрэсі́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

scandalous [ˈskændələs] adj.

1. сканда́льны, гане́бны, абура́льны;

scandalous behaviour гане́бныя паво́дзіны

2. паклёпніцкі;

scandalous rumours паклёпніцкія чу́ткі;

scandalous tongues злы́я языкі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

revolting

[rɪˈvoʊltɪŋ]

adj.

1) бунта́рны

2) абура́льны

revolting behavior — абура́льныя паво́дзіны

3) агі́дны, гі́дкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

shocking

[ˈʃɑ:kɪŋ]

adj.

1) жахлі́вы, ашаламля́льны

2) сканда́льны; агі́дны, гане́бны, абура́льны

3) informal ве́льмі благі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

crying

[ˈkraɪɪŋ]

adj.

1) які́ пла́ча, крычы́ць

2) які́ выкліка́е ля́мант, абура́льны

a crying evil — недапушча́льнае зло

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

blazing [ˈbleɪzɪŋ] adj.

1. я́ркі; асляпля́льны; зы́ркі;

a blazing hot day я́ркі гара́чы дзень;

the blazing sun зы́ркае со́нца

2. страшэ́нны, абура́льны;

a blazing lie абура́льная хлусня́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

blatant [ˈbleɪtnt] adj.

1. страшэ́нны, абура́льны;

It was a blatant lie. Гэта была абуральная хлусня.

2. крыклі́вы, вульга́рны; разлі́чаны на эфе́кт, паказны́, зро́блены напака́з;

blatant courage хра́брасць напака́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

blatant

[ˈbleɪtənt]

adj.

1) крыклі́вы; гарлапа́нскі

2) паказны́, напака́з, разьлі́чаны на эфэ́кт

blatant prosperity — бага́цтва напака́з

3) страшэ́нны, абура́льны

a blatant lie — абура́льная мана́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gross​2 [grəʊs] adj.

1. econ. агу́льны, валавы́;

gross income валавы́ дахо́д;

gross weight вага́ бру́та

2. гру́бы, відаво́чны; абура́льны;

a gross error гру́бая памы́лка;

a gross lie відаво́чная/абура́льная хлусня́

3. гру́бы, няве́тлівы;

4. празме́рна то́ўсты, сы́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)