urwisko

н. абрыў, круча, строма

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кру́ча ж. кру́ча, -чы ж., стро́ма, -мы ж., абры́ў, -ры́ву м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

high bluffs

стро́місты бе́раг, абрыў -ву m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кліф

(англ. cliff)

абрыў марскога берага, які ўтвараецца пад уздзеяннем прыбою.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

precipice [ˈpresəpɪs] n. абры́ў; про́рва, бе́здань;

be on the edge of a precipice стая́ць на краі́ бе́здані (перан.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cliff

[klɪf]

n.

скала́, стро́ма f.; абры́ў -ву m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Спры́вяль ‘абрыў’ (шчуч., З нар. сл.). Няясна; магчыма, балтызм.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

глінт

(эст. glint)

круты абрыў плато, размешчанага ўздоўж паўднёвага берага Фінскага заліва да Ладажскага возера.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Вы́рвіна ’абрыў на Дзвіне’ (Яшк.). Ад вырваць (гл.) з суф. ‑іна. Параўн. вырва, рваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

яр​I м.

1. (абрыў) stéiler Ábhang;

2. (роў, лагчына) tíefe Schlucht

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)