абліва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абліцца.

2. Зал. да абліваць.

•••

Сэрца кроўю абліваецца гл. сэрца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абліва́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абліваць — абліць і аблівацца — абліцца.

2. Водная працэдура. Ранішнія абліванні і абціранні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

помо́и памы́і, -мы́яў ед. нет;

◊

облива́ть помо́ями абліва́ць памы́ямі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́льчык, ‑а, м.

Памянш.-ласк. да палец (у 1, 2 знач.).

•••

Пальчыкі абліжаш (абліжаце) гл. абліваць.

Хадзіць на пальчыках гл. хадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

douse

[daʊs]

v.t.

заліва́ць, абліва́ць; мачы́ць; акуна́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bedrabble

[bɪˈdræbəl]

-bled, -bling, v.t.

абпы́рскваць, абліва́ць; захлю́пваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vituperate [vɪˈtju:pəreɪt] v. (against) fml ла́яць; зласлі́ва напада́ць; зло́снічаць;

vituperate aga inst smb. абліва́ць каго́-н. гра́ззю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Вы́жбарыцца ’выпарыцца, добра напарыцца ў лазні’ (Бяльк.). Відавочна, з вышпарыцца; гл. шпарыць ’абліваць кіпятком; біць, удараць’. У адносінах замены шп — жб параўн. бел. шпурляць, польск. szpurać, укр. і рус. жбурлять, жбурляти.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zlewać

незак.

1. зліваць, адліваць;

2. паліваць, абліваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

begíeßen

* vt паліва́ць, абліва́ць, залі- ва́ць; разм. «абмыва́ць»

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)