панаклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

1. Накласці на што‑н. або куды‑н. вялікую колькасць чаго‑н. Панакладаць дроў на машыны. □ Панакладалі вазы [сена] — ладныя, шырокія — і пакуль паўціскалі ды абхарошвалі, і ноч надышла. Скрыган.

2. Аблажыць каго‑н. вялікай колькасцю якіх‑н. падаткаў або аблажыць якімі‑н. падаткамі ўсіх, многіх. [Ганна Кухарава:] Усе багатыры злуюць .. Нібыта гэта праз вас і развёрсткі панакладалі больш на іх. Крапіва.

3. Накласці, раскласці што‑н. у многіх месцах. Боганчык засіпеў, гледзячы на дарогу ў туман: — На-шы... І агнёў панакладалі, чакаючы... Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

осади́ть​I сов.

1. (подвергнуть осаде) воен. аблажы́ць, абкружы́ць; асадзі́ць;

2. перен. (окружить) акружы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Абло́г 1, аблога ’неапрацаваная зямля, поле, якое не ўзорваецца некалькі год’, аблогаваць ’зарастаць дзірваном’ (Нас.), аблогам ляжаць ’хварэць’ (КЭС) < ob‑logъ, гл. лог, легчы, ляжаць. Рэканструкцыя на падставе ўкр. обліг, польск. obłóg, славац. obľah. Арэал недастатковы для праславянскай рэканструкцыі. Гл. Выгонная, Лекс. Палесся, 43.

Абло́г 2, аблу͡ог ’пчолы перад раеннем’ (Сержп.) да аблажыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

обволо́чь сов.

1. (о тучах, облаках) аблажы́ць; (о тумане, дыме) засла́ць, мног. пазасціла́ць;

2. мед. зацягну́ць, абвалачы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обле́чь​II сов.

1. (обволочь) аблажы́ць;

2. (о платье и т. п.) абня́ць, прыста́ць (да чаго); см. облега́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абро́к ​1, ‑у, м.

Гіст. Натуральны або грашовы падатак, які спаганяўся памешчыкамі з прыгонных сялян; чынш. Збіраць аброк. □ Пранюхаў князь: мужыкі багацей сталі жыць, Маюць хлеб ды з бярозавым сокам. Загадаў аканомам сваім аблажыць Мужыкоў цяжэйшым аброкам. Танк.

абро́к ​2, ‑у, м.

Корм для коней, звычайна авёс. Мужчыны павыпрагалі коней, далі ім аброку і таксама пайшлі да гурту. Сачанка. Не даўшы аброку, не бі кіем па боку. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оберну́ть​I сов. (чем) абгарну́ць, мног. паабго́ртваць, абвіну́ць; (во что) укруці́ць, мног. паўкру́чваць, завіну́ць, загарну́ць, мног. пазаго́ртваць; (книгу, тетрадь и т. п.) абгарну́ць, мног. паабго́ртваць, аблажы́ць; (обмотать) абкруці́ць, мног. паабкру́чваць;

оберну́ть паке́т бума́гой загарну́ць паке́т папе́рай;

оберну́ть кни́гу аблажы́ць кні́гу;

оберну́ть косу́ вокру́г головы́ абкруці́ць касу́ вако́л галавы́;

◊

оберну́ть вокру́г па́льца абве́сці вако́л па́льца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обде́лать сов.

1. (обработать, придать нужный вид) апрацава́ць, вы́рабіць;

2. (обложить) аблажы́ць;

3. (вставить во что-л.) апра́віць;

4. (выгодно устроить) разг. спра́віць, ула́дзіць, абла́дзіць; см. обде́лывать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обверну́ть сов., разг. (чем) абвіну́ць, абгарну́ць, мног. паабго́ртваць; (во что) укруці́ць, мног. паўкру́чваць, завіну́ць, загарну́ць, мног. пазаго́ртваць; (книгу, тетрадь и т. п.) абгарну́ць, мног. паабго́ртваць, аблажы́ць; (обмотать) абкруці́ць, мног. паабкру́чваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абло́жаны

1. обло́женный; вы́ложенный;

2. обвёрнутый, обёрнутый;

3. обло́женный;

4. отвёрнутый, опу́щенный; отло́женный;

5. обло́женный; заволочённый, обволочённый;

6. воен. обло́женный, осаждённый;

7. оторо́ченный, вы́ложенный;

8. разг. пова́ленный; сва́ленный; уби́тый;

9. прост. обло́женный;

1-9 см. аблажы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)