пови́ть сов.

1. (спеленать) спаві́ць;

2. (обвить) абві́ць, абмата́ць, абкруці́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абмата́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абкруціць, апавіць чым‑н. некалькі разоў. Пайшоў чорт, абматаў стог вяроўкамі і павалок. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назакру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. чаго. Закруціць, завінціць вялікую колькасць чаго‑н. Назакручваць гаек.

2. каго-чаго. Абкруціць, ахінуць з усіх бакоў многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазаго́ртваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. што. Горнучы, згрэбці ў адно месца ўсё, многае.

П. вуголле ў пячурку.

2. каго-што. Ахінуць, абкруціць з усіх бакоў усё, многае ці пакрыць чым-н. сыпкім усё, многае.

П. пакункі.

П. бульбу прыскам.

3. што. Закрыць усё, многае.

П. кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абагну́ць, -гну́, -гне́ш, -гне́; -гнём, -гняце́, -гну́ць; -гні́; -гну́ты; зак.

1. каго-што. Абысці, аб’ехаць кругом; пайсці, паехаць у абход чаго-н.

А. лес.

2. што. Згінаючы што-н., абкруціць вакол чаго-н.

А. бочку абручом.

|| незак. агіба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е, абгіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і агіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

omotać

зак.

1. абматаць, абкруціць;

2. перан. аблытаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

окрути́ть сов.

1. абкруці́ць, мног. паабкру́чваць; (завернуть) загарну́ць, мног. пазаго́ртваць, укруці́ць, мног. паўкру́чваць (у што); (обвернуть) абгарну́ць, мног. паабго́ртваць, абвіну́ць; (обмотать) абмата́ць, мног. паабмо́тваць;

2. прост., шутл., уст. (обвенчать) абкруці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абкру́чаны

1. обмо́танный; окру́ченный;

2. (чым) обёрнутый, обвёрнутый, завёрнутый (во что);

3. прост. окру́ченный;

1-3 см. абкруці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвіну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што чым.

Абгарнуць (у 2 знач.), ахінуць, абкруціць. // перан. Абкружыць, абступіць. Яны [лугі] падступаюць да самых гародаў, да вішнёвых прысад, што вянком абвінулі амаль кожную вясковую сядзібу. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвіну́ць (ахінуць, абкруціць) (herúm)wickeln vt (шалік); éinwickeln vt, éinschlagen* vt (кнігу і г. д.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)