тавараабаро́т, ‑у, М ‑роце, м.

Абарот тавараў у народнай гаспадарцы. Тавараабарот паміж горадам і вёскай. Рознічны тавараабарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

circulation [ˌsɜ:kjəˈleɪʃn] n.

1. цыркуля́цыя

2. абарачэ́нне, абаро́т (таксама грашовы); тыра́ж (газет, часопісаў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

размаро́зіць, -ро́жу, -ро́зіш, -ро́зіць; -ро́жаны; зак., каго-што.

1. Вывесці з замарожанага стану, даць магчымасць адтаць чаму-н.

Р. халадзільнік.

2. перан. Зноў пусціць у абарот, у эксплуатацыю (сродкі, запасы сыравіны і пад.).

Р. крэдыты.

|| незак. размаро́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Záhlungsverkehr

m -(e)s плацёжны абаро́т

bárgeldloser ~ — безнаяўны плацёжны абаро́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

электросилово́й электрасілавы́;

электросилова́я подста́нция электрасілава́я падста́нцыя;

электросилово́е хозя́йство электрасілава́я гаспада́рка;

электросилово́й оборо́т электрасілавы́ абаро́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ГАЛАКТЫ́ЧНЫ ГОД,

прамежак часу, за які Сонечная сістэма робіць 1 абарот вакол цэнтра Галактыкі. Складае каля 230 млн. зямных гадоў.

т. 4, с. 449

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Вы́зваратка ’гаспадарчы абарот’ (Нас.). Ад вызварат, аддзеяслоўнага ўтварэння да дзеяслова *вызвараціць з дапамогай суф. ‑ка або непасрэдна ад гэтага дзеяслова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Во́барацень ’расліна драсён змяіны, Polygonum Bistorta’ (Кіс., Крывіч, 4). Няясна. Магчыма, ад абарот, абарачваць, таму што гэта расліна мае двойчы выгнутае карэнішча.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Віто́к ’адзін абарот вінтападобнай лініі; нарэзкі і да т. п.’ (БРС); ’рой’ (Мат. Гом.). Рус. вито́к, укр. вито́к ’тс’. Да віць, віты.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

затава́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

1. Выпусціўшы тавару болей, чым патрабуе рынак, сабраць яго ў вялікай колькасці.

2. Запоўніць, заваліць таварам, не пушчаным у абарот. Затаварыць склады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)