Verbum

гарла́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што і без дап.

Разм. Тое, што і гарлапаніць. Салдаты ад нуды бадзяліся па вуліцах, гарланілі песні. Хомчанка.

дзялі́масць, ‑і, ж.

1. Здольнасць дзяліцца, распадацца на часткі. Дзялімасць клеткі.

2. Уласцівасць цэлага ліку дзяліцца на другі лік без астачы. Адзнакі дзялімасці.

марда́сы, ‑аў; адз. няма.

Груб. У выразе: па мардасах — па твары (біць), пра аплявухі. Мы ім [Пятлюру, Савінкаву, Антонаву] — па мардасах Ды пусцілі без зубоў. Крапіва.

пабрукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

1. Забрукаваць усё, многае. Пабрукаваць усе вуліцы.

2. і без дап. Брукаваць некаторы час. Пабрукаваць да абеду.

пабры́нкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чым, на чым і без дап.

Разм. Брынкаць некаторы час. Пабрынкаў вецер шыбамі і заціх. Пабрынкаць на гітары.

павыду́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. Вынайсці, прыдумаць вялікую колькасць чаго‑н.

2. і без дап. Напрыдумваць, нахлусіць многа чаго‑н.

павыпіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што і без дап.

Разм. Выцерці ўсё, многае або ўсіх, многіх. Бэлькі павыпірала. Павыпіраць дзяцей з хаты.

пагаблява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

1. Габлюючы, зрабіць гладкім. Пагабляваць дошку.

2. Выгаблеваць усё, многае.

3. і без дап. Габляваць некаторы час.

пажані́ць, ‑жаню, ‑жэніш, ‑жэніць; зак., каго з кім і без дап.

1. Злучыць шлюбам мужчыну і жанчыну.

2. Ажаніць усіх, многіх. Пажаніць сыноў.

лангу́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Ядомы марскі рак з цвёрдым панцырам, без клюшняў, з доўгімі вусікамі; водзіцца звычайна ў прыбярэжнай паласе цёплых мораў.

[Фр. langouste.]