пабры́нкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чым, на чым і без дап.
Разм. Брынкаць некаторы час. Пабрынкаў вецер шыбамі і заціх. Пабрынкаць на гітары.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)