стры́маны
1. прич. сде́ржанный, уде́ржанный; остано́вленный;
2. прич. сде́ржанный, уде́ржанный;
3. прич. уме́ренный;
4. прил. сде́ржанный;
с. чалаве́к — сде́ржанный челове́к;
с. адка́з — сде́ржанный отве́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
шано́ўны
1. прил. (достойный уважения) почте́нный, уважа́емый;
ш. чалаве́к — почте́нный (уважа́емый) челове́к;
2. прил. (форма обращения) многоуважа́емый;
3. в знач. сущ., фам. почте́нный, любе́зный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Indivíduum
[-vi-]
n -s, -duen
1) індыві́д, асо́бны чалаве́к
2) біял. асо́біна
3) пагардл. няго́днік, падэ́рга
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Álltagsmensch
m -en, -en пасрэ́дны [звыча́йны] чалаве́к
den ~en éinmal áblegen [ábstreifen] — скі́нуць з сябе́ цяжа́р бу́дняў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Nútznießer
m -s, - чалаве́к, які́ атры́млі- вае вы́гаду ад чаго́-н., які́ карыста́ецца чым-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Wíederkäuer
m -s, -
1) жва́чная жывёла
2) разм. чалаве́к, які́ паўтара́е адно́ і то́е ж
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
бе́здар, ‑ы, ж.
Разм. Бяздарны, няздатны чалавек. Глухмень, правінцыі дакука — Паняцце бездараў пустых. І там, там творыцца навука, Калі к навуцы здатны ты. Бачыла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адмо́ўнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць адмоўнага. У гэтым рамане паказан таксама поп, але ён паказан як жывы чалавек, з усімі сваімі адмоўнасцямі і дадатнасцямі. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грамаце́й, ‑я, м.
Разм. Граматны чалавек. Маці пайшла да грамацея Мікіты Хадуна, які пісаў людзям «прашэнні», і адпісала аб новым прыбытку ў хаце. Каваль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
джэнтльме́н, ‑а, м.
1. У Англіі — чалавек, які строга прытрымліваецца правіл і норм паводзін буржуазная-арыстакратычнага асяроддзя.
2. Пра карэктнага, добра выхаванага, элегантнага чалавека.
[Англ. gentleman.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)