тычы́нкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тычынкі (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэасафі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэасофіі, тэасофа. Тэасафічная літаратура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэасо́фскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэасофіі, тэасофа. Тэасофскія разважанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэраталагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да тэраталогіі. Тэраталагічныя з’явы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрмідарыя́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэрмідарыянства, тэрмідарыянца. Тэрмідарыянская ідэалогія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урэмі́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да урэміі. Урэмічнае захворванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усходазна́ўчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да усходазнаўства. Усходазнаўчае аддзяленне універсітэта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усхо́дачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да усходаў ​2. Усходачныя прыступкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уто́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да ўтку. Уточная пража.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ушы́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ўшыўкі, звязаны з ушыўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)