раскашава́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. раскашавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскве́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. расквечваць — расквеціць, расквяціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскісле́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. раскісляць — раскісліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскла́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раскладваць — раскласці ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскрыццё, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раскрыць і раскрыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскудла́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раскудлачваць — раскудлаціць, раскудлачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распы́л, ‑у, м.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. распыляць — распыліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассціла́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассцілаць — разаслаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассыла́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассылаць — разаслаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассякаць — рассячы, рассекчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)