прикова́ть сов., в разн. знач. прыкава́ць, мног. папрыко́ўваць;

прикова́ть у́зника прыкава́ць вя́зня;

страх прикова́л его́ к ме́сту страх прыкава́ў яго́ да ме́сца;

боле́знь прикова́ла его́ к посте́ли хваро́ба прыкава́ла яго́ да ло́жка;

прикова́ть к себе́ о́бщее внима́ние прыкава́ць да сябе́ агу́льную ўва́гу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

согна́ть сов.

1. в разн. знач. сагна́ць, мног. пазганя́ць;

согна́ть с ме́ста сагна́ць з ме́сца;

согна́ть скот в оди́н двор сагна́ць (пазганя́ць) жывёлу ў адзі́н двор;

согна́ть борода́вку сагна́ць баро́даўку;

2. (прогнать) разг. прагна́ць, мног. папраганя́ць;

согна́ть со слу́жбы прагна́ць са слу́жбы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вуглавы́

1. Eck ;

вуглава́я ха́та Éckhaus n -es, -häuser;

вуглаво́е ме́сца Éckplatz m -es, -plätze;

вуглавы́ ўдар (футбол) Éckstoß m -es, -stöße, Éckball m -s, -bälle;

2. спец Wínkel ;

вуглава́я частата́ Wínkelfrequenz f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пераве́сціся

1. (з аднаго месца на другое і г. д.) sich versétzen lássen*;

2. (знікнуць) verschwínden* vi (s); áusgehen* vi (s), álle sein [werden] (пра грошы, тавары і г. д.); áussterben* vi (s) (пра жывёл)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зня́цца

1. фатагр sich áufnehmen* [fotografíeren; knípsen (разм)] lássen*;

2.:

зня́цца з ме́сца sich auf den Weg máchen;

зня́цца з я́кара den Ánker líchten [éinholen*];

зня́цца з ме́лі flott wérden;

зня́цца з улі́ку sich ábmelden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

агу́льны

1. (сумесна з іншымі) geméinsam, geméin; geméinschaftlich;

агу́льная рабо́та geméinschaftliche [geméinsame] Árbeit;

2. (сукупны) Gesámt-; állgemein;

агу́льная су́ма Gesámtbetrag m -(e)s, - träge;

агу́льнае ўра́жанне Gesámteindruck m -(e)s, -drücke;

агу́льнае ме́сца öffentlicher Platz [Ort]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мядзве́дзь, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Вялікая драпежная млекакормячая жывёліна сямейства мядзведзевых з густой поўсцю і тоўстымі нагамі.

Буры м.

Белы м.

2. перан. Пра няўклюднага, непаваротлівага чалавека (разм.).

◊

Дзяліць шкуру незабітага мядзведзя (разм.) — размяркоўваць прыбытак, якога ў наяўнасці яшчэ няма.

Мядзведзь на вуха наступіў каму (разм., жарт.) — пра чалавека, у якога адсутнічае музыкальны слых.

|| прым. мядзве́джы, -ая, -ае.

Мядзведжыя сляды.

Мядзведжае футра.

Мядзведжая паходка (перан.).

◊

Мядзведжы куток (разм.) — аддаленае, глухое месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

глыбіня́, -і́, мн. глыбіні, -бінь, ж.

1. Адлегласць ад паверхні да дна або ад якога-н. месца ў напрамку да нізу.

Г. возера.

2. чаго. Прастора ўнутр ад мяжы, ад краю чаго-н.

У глыбіні лесу.

3. перан., чаго. Сіла, ступень праяўлення чаго-н.; змястоўнасць.

Г. пачуцця.

Г. думак.

◊

Да глыбіні душы — вельмі моцна (крануць, уразіць).

У глыбіні душы — пра пачуцці, перажыванні людзей, схаваныя ад іншых.

|| прым. глыбі́нны, -ая, -ае.

Глыбінная бомба.

Глыбінная вёска.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паса́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. У 10—18 стст. гандлёва-рамесніцкая частка горада, звычайна па-за гарадской сцяной, у Кіеўскай Русі, Вялікім Княстве Літоўскім, Расійскай дзяржаве.

У горадзе Полацку было шэсць пасадаў.

2. Прыгарад, прадмесце (уст.).

3. У вясельным абрадзе: месца (звычайна дзяжа, пакрытая кажухом), куды садзяць нявесту, часам і жаніха.

|| прым. паса́дскі, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Пасадскія людзі (рамеснікі і гандляры ў гарадах Старажытнай Русі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераско́чыць, -чу, -чыш, -чыць; зак.

1. што і цераз што. Зрабіўшы скачок, апынуцца на іншым баку ад чаго-н.

П. канаву.

П. цераз плот.

2. Перамясціцца скачком (скачкамі) на іншае месца.

П. ад акна да дзвярэй.

3. перан., на што. Перайсці ад аднаго прадмета гутаркі да другога, не захоўваючы паслядоўнасці (разм.).

П. на іншую тэму.

|| незак. пераска́кваць, -аю, -аеш, -ае і пераско́кваць, -аю, -аеш, -ае.

|| аднакр. пераско́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)