ку́кла, ‑ы,
Род жаночай прычоскі: сабраныя ў касу і закручаныя ззаду валасы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ку́кла, ‑ы,
Род жаночай прычоскі: сабраныя ў касу і закручаныя ззаду валасы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цёця, ‑і,
1. Зварот, галоўным
2. Багіня ўрадлівасці і дабрабыту ў язычніцкай міфалогіі ўсходніх славян.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
больш,
1.
2. З колькаснымі назоўнікамі абазначае перавышэнне ўказанай колькасці.
3. У спалучэнні з прыметнікам або прыслоўем служыць для ўтварэння
4. Далей, у далейшым.
5. Пераважна, галоўным
Ні больш ні менш (як) (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паступі́ць, -уплю́, -у́піш, -у́піць;
1. Павесці сябе пэўным
2. Залічыцца куды
3. (1 і 2
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Кірха́ць ’пець пісклявым голасам (пра маладых пеўнікаў)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
podobny
podobn|yпадобны;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
акцы́з
(
ускосны падатак на тавары шырокага спажывання, які ўключаецца ў іх цану і, такім
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
пекці́ны, ‑аў;
Група арганічных рэчываў, якія змяшчаюцца ва ўсіх раслінных арганізмах, галоўным
[Грэч. pēktós — зацвярдзелы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штукава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца;
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гла́вный
гла́вное предложе́ние гало́ўны сказ;
гла́вная у́лица гало́ўная ву́ліца;
гла́вный врач гало́ўны ўрач;
◊
гла́вным о́бразом гало́ўным
гла́вное де́ло гало́ўная спра́ва.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)