labor
[ˈleɪbər]
1.
n.
1) пра́ца f.
hard labor — ка́тарга f.
2) coll. працо́ўныя
3) ро́давыя бо́лі
2.
v.i.
ця́жка працава́ць, сі́ліцца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Непазбы́ўны ’якога цяжка пазбыцца’ (Нас.), непазбы́ўна (Гарэц.). Да пазбыцца ’вызваліцца ад каго- ці чаго-небудзь’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
harować
незак. разм. цяжка працаваць, надрывацца, гараваць, гарбаціцца;
harować na całą rodzinę — працаваць на ўсю сям’ю
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
зеляня́вы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Злёгку зялёны; зеленаваты. Схапіўшыся за грудзі, жанчына апусцілася на калені і штосьці хацела сказаць, але нахілілася і цяжка ўпала ля вялікага каменя, абросшага знізу зелянявым слізкім мохам. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неабхо́дны, ‑ая, ‑ае.
Такі, без якога цяжка або нельга абысціся; патрэбны. Неабходны дапаможнік. Неабходныя ўмовы. □ Андрэй абвясціў загад Васільева, зрабіў неабходныя распараджэнні. Кулакоўскі. // Абавязковы, непазбежны. Неабходныя меры. □ Прадметнасць — неабходная якасць вобраза. Юрэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўраста́ць, ‑ае; зак.
Урасці — пра ўсё, многае. Відаць, нялёгка вырываць, Што ўглыб карэннем паўрастала. Гілевіч. А чый дзе пляц, чыя хата? Цяжка было пазнаць старому. Бо паміж хат паўрасталі зеллем печышчы. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пухлава́ты, ‑ая, ‑ае.
Трохі, злёгку пухлы. Пухлаватыя рукі. □ Акінуўшы позіркам крыху дзіцячы выраз твару паэта з добрымі, даверлівымі вачыма і пухлаватымі вуснамі, цяжка было даць веры, што перад табой умелы канспіратар. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
непрыкме́тны
1. (такі, які цяжка заўважыць) únmerklich; kaum zu bemérken;
2. (які не вылучаецца сярод іншых) nicht bemérkenswert; únansehlich;
непрыкме́тны чалаве́к ein Mensch, der nicht áuffällt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
*Кабро́так, кобрюток ’калаўрот’ (Нар. сл.). Зыходнай формай было, відаць, каўротак < калаўротак, аднак з’яўленне ‑б‑ цяжка вытлумачыць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
überréden
vt (zu D) угаво́рваць, перако́нваць (каго-н. зрабіць што-н.)
er ist schwer zu ~ — яго́ ця́жка ўгавары́ць [перакана́ць]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)