дакумента́льны
(
1) які мае адносіны да дакумента (
2) заснаваны на дакументах, на жыццёвых фактах (д.
3) уласцівы дакументам (д-ая дакладнасць).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
дакумента́льны
(
1) які мае адносіны да дакумента (
2) заснаваны на дакументах, на жыццёвых фактах (д.
3) уласцівы дакументам (д-ая дакладнасць).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
vórführen
1) выстаўля́ць напака́з, дэманстрава́ць, пака́зваць (vor
2) ігра́ць (спектакль), ста́віць (п’есу); дэманстрава́ць, пака́зваць (
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
vintage
1) гадавы́ ўраджа́й вінагра́ду
2) віно́ са збо́ру аднаго́ го́ду
3) я́каснае віно́
4)
старо́й выда́тнай ма́ркі (пра аўтамабі́ль,
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
edit
1) рэдагава́ць, падрыхто́ўваць да выда́ньня (тэкст)
2) быць рэда́ктарам
3) перагляда́ць і мантава́ць
•
- edit out
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Júgendliche
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
failure
1. няўда́ча, права́л;
2. няўда́чнік; няўда́чніца
3. ава́рыя, пашко́джанне; перабо́й;
crop/harvest failure неўраджа́й, няўро́д;
heart failure
4. банкру́цтва
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
манта́ж, ‑у,
1. Зборка і ўстаноўка машын, збудаванняў з гатовых частак у адпаведнасці з планамі і чарцяжамі.
2. Падбор і аб’яднанне асобных частак фільма, літаратурных або музычных твораў у адно цэлае ў мастацкіх і сэнсавых адносінах.
[Фр. montage.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэлевізі́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Прызначаны для прыёму або перадачы відарысаў з дапамогай сродкаў тэлебачання.
2. Які ажыццяўляецца пры дапамозе тэлебачання.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
barwny
barwn|yкаляровы; стракаты; маляўнічы;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
indeed
1. на са́май спра́ве, сапраўды́;
2.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)