юры́ць, юру, юрыш, юрыць; незак.
Разм. Заігрываць, заляцацца. Бычкі юраць, вясну чуюць. / у перан. ужыв. А дзень юрыў і жартаваў: то з гаем бярозавым, то травіцу гладзіў. Нікановіч. // Пра рыбу — нераставаць. Вясною рыба юрыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
now
[naʊ]
1.
adv.
1) цяпе́р; ужо́
He is here now — Цяпе́р ён тут
She must have reached the city now — Яна́ му́сіць ужо́ дае́хала да го́раду
2) за́раз жа; адра́зу
Do it now! — Зрабі́ гэ́та за́раз жа!
3) то́лькі што
4) тады́ (у апавяда́ньні)
it is now clear that… — Тады́ ста́ла я́сна, што…
now and again or now and then — час-ад-ча́су, час-часо́м, калі́-нікалі́; зрэ́дку
2.
conj.
таму́ што; балазе́
Now I am older, I have changed my mind — Балазе́ я пастарэ́ў, дык і зьмяні́ў ду́мку
now… now… — то… то…
now hot, now cold — то го́рача, то хало́дна
3.
n.
цяпе́рашні час, да́дзены мо́мант
before now — ране́й
by now — дагэ́туль; да гэ́тага ча́су
till now — дасю́ль, да гэ́тага ча́су, да гэ́тай пары́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
wägen
* vt узва́жваць, ва́жыць (што-н.)
◊ erst ~, dann wágen — ≅ дзе́сяць разо́ў мер, і то не вер
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
бліско́тны, ‑ая, ‑ае.
Які бліскаціць, пераліваючыся, іскрыцца. А ноч — то стрымае хмарку, каб тут пахадзіла. То бліскотнаю зоркай з вышыняў махне. Кірэенка. [Васіль] з нейкай злосцю павёў касою. Мокрая, бліскотная трава пакорліва, амаль нячутна легла. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абсу́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Тое, што і асунуць. Адзін бок іх аб’ехаўся і абурыўся — ці то куры абсунулі (яны і зараз сядзелі на плашках), ці то дровы дрэнна былі складзены і разваліліся самі. Сіпакоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
імжэ́ць, ‑жыць; незак.
Тое, што і імжыць. Ноччу ляпіў мокры снег, раскісалі дарогі, .. а ўвесь дзень імжэў не то дождж, не то снег. Грахоўскі. Крыху імжэла. Праз тоўстыя ватнікі да самага нутра праймала золь. Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
круглі́цца, ‑ліцца; незак.
Разм.
1. Станавіцца больш круглым, прымаць акруглую форму. Чорная яміна рота кругліцца, шырыцца... Лынькоў.
2. Вылучацца круглай формай. То тут, то там былі прыкрытыя снегам пні, кругліліся белымі шапкамі лаўжы. М. Стральцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няўжы́ўчывы, ‑ая, ‑ае.
Які дрэнна ўжываецца з іншымі людзьмі. Кватарант пападаліся нейкія то няўжыўчывыя, то вельмі патрабавальныя. Шахавец. Ці мала ёсць такіх няўжыўчывых людзей, якім ніколі не дагодзіш. Асіпенка. // Які ўласцівы такому чалавеку. Няўжыўчывы характар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўжа́ртам, прысл.
Не зусім сур’ёзна, з адценнем жартаўлівасці. [Муж] адказаў ёй не то сур’ёзна, не то паўжартам: — А чаго тут разумець? Лынькоў. — Прыплод бог даў, — паўжартам сказаў .. [дзед], ну і вязе табе, чалавеча, на гэтыя пчолы. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сарамя́жлівасць, ‑і, ж.
Уласцівасць сарамяжлівага; нясмеласць. Ні то сарамяжлівасць яшчэ чыстага сэрца, ні то нейкая асцярога стрымлівала сказаць.. [Ядвісі], што было на душы. Колас. Да публічных выступленняў.. [Купала] не меў асаблівай ахвоты. Відаць, праз прыроджаную сарамяжлівасць. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)