penmanship

[ˈpenmənʃɪp]

n.

1) піса́ньне пяро́м, алавіко́м, калігра́фія f., по́чырк -у m.

2) літарату́рны твор

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

voluminous

[vəˈlu:mɪnəs]

adj.

1) абшы́рны, прасто́рны

2) шматтамо́вы (пра твор)

3) пло́дны, пладлі́вы (пра пісьме́ньніка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

epistle

[ɪˈpɪsəl]

n.

1) пасла́ньне n.

2) эпі́стала f., літарату́рны вершава́ны твор у фо́рме ліста́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

«Вось цяпер які люд стаў» (ананімны твор) 1/316; 4/97

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

аўтабіяграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аўтабіяграфіі, уключае элементы аўтабіяграфіі. // Звязаны з жыццём аўтара, з’яўляецца яго аўтабіяграфіяй. Аўтабіяграфічны твор. Аўтабіяграфічны матэрыял. Аўтабіяграфічныя апавяданні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

макулату́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да макулатуры (у 1 знач.). Макулатурная маса.

2. перан. Які з’яўляецца макулатурай (у 2 знач.). Макулатурны твор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зако́нчанасць, ‑і, ж.

Стан закончанага. Закончанасць думкі. Закончанасць вобраза. □ Аўтар хоча давесці свой твор да ўзорнай закончанасці, да найбольшай злітнасці формы з ідэяй. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэ́ста,

1. прысл. Вельмі хутка (пра тэмп выканання музычнага твора).

2. нескл., н. Музычны твор або ўрывак музычнага твора, які выконваецца ў такім тэмпе.

[Іт. presto.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самавыражэ́нне, ‑я, н.

Тое што і самавыяўленне. Мастацкі твор заўжды сплаў знешняга жыцця з унутраным жыццём мастака, дыялектычная еднасць адлюстравання і самавыражэння. І. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фу́га, ‑і, ДМ фузе, ж.

Спец.

1. Паслядоўнае паўтарэнне адной музычнай тэмы некалькімі галасамі.

2. Музычны твор, заснаваны на такім паўтарэнні. Фугі Баха.

[Іт. fuga ад лац. fuga — бег, уцёкі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)