Маляві́дла ’фарба’ (Сцяшк., Сцяшк. Сл.; астрав., Сл. ПЗБ), ’прыгожы твар пустой жанчыны’ (Нас.). Запазычана з польск. мовы, пасля атрымала на бел. тэрыторыі самастойнае семантычнае развіццё, параўн. польск. malowidło ’намаляваная рэч, жывапісны твор’, ’жывапіс’, ’касметыка для твару’. Аб суфіксе гл. таксама Сцяцко, Афікс. наз., 35–36.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гумарысты́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гумару, змяшчае ў сабе гумар (у 1, 2 знач.). Гумарыстычны твор. Гумарыстычны часопіс. Гумарыстычны тон. // Уласцівы гумару, гумарысту. Гумарыстычны талент.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
квартэ́т, ‑а, М ‑тэце, м.
1. Ансамбль з чатырох выканаўцаў (спевакоў або музыкантаў). Бакальны квартэт. Струнны квартэт.
2. Музычны твор для чатырох інструментаў або для чатырох галасоў.
[Іт. quartetto.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фалькло́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да фальклору. Фальклорны вобраз. Фальклорны твор. Фальклорная экспедыцыя. □ Выразны фальклорны каларыт мае і галоўны вобраз аповесці — Салавей. Гіст. бел. сав. літ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пред и пре́до предлог с твор. пе́рад (кім, чым); пе́рада (употребляется только в сочетании: пе́рада мной).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Díchtung
f -, -en
1) паэты́чная тво́рчасць; паэты́чны твор; палзія
2) тэх. ушчыльне́нне; пракла́дка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
або́два (род., предл. або́двух, дат. або́двум, твор. або́двума) о́ба;
а. хло́пчыкі — о́ба ма́льчика;
а. акны́ — о́ба окна́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
ён (род., вин. яго́, дат. яму́, твор. ім, предл. аб ім, мн. яны́) мест. личн., м. он
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
крытыкава́ць несов. критикова́ть, подверга́ть кри́тике;
к. літарату́рны твор — критикова́ть литерату́рное произведе́ние;
к. — уне́сеныя прапано́вы критикова́ть внесённые предложе́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
фундамента́льны в разн. знач. фундамента́льный;
ф. буды́нак — фундамента́льное зда́ние;
ф. твор — фундамента́льное произведе́ние;
~ная бібліятэ́ка — фундамента́льная библиоте́ка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)