мо́ршчыцца

1. (збірацца ў зморшчыны) sich in Fálten légen;

2. (моршчыць твар) das Gesícht verzíehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

unlined [ˌʌnˈlaɪnd] adj.

1. без падкла́дкі (пра паліто, пінжак і да т.п.)

2. неліне́ены ( пра паперу)

3. без маршчы́наў (пра твар)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spiritless [ˈspɪrɪtləs] adj. fml вя́лы, мля́вы;

a spiritless face невыра́зны твар;

a spiritless life ну́днае жыццё;

a spiritless man неціка́вы чалаве́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spotty [ˈspɒti] adj.

1. BrE прышчава́ты (твар);

a spotty dog рабы́ саба́ка;

a spotty horse пярэ́сты конь

2. AmE пляшы́вы; страка́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ры́ска, ‑і, ДМ рысцы; Р мн. ‑сак; ж.

Памянш. да рыса; маленькая, тонкая рыса (у 1, 3 і 4 знач.). Спачатку бачу толькі твар, знаёмы да апошняй рыскі твар. Жычка. Слова «там».. [Лёня] падкрэсліў дзвюма рыскамі. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакрыві́цца, ‑крыўлюся, ‑крывішся, ‑крывіцца; зак.

1. Стаць крывым, несіметрычным; перакасіцца. Перакрывілася страха. Перакрывілася дошка.

2. Скрывіцца ад болю, страху і пад. (пра твар, губы). Твар у .. [Мартына] перакрывіўся ад страху, плечы, як у старога дзеда, сагнуліся ў дугу. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распаго́дзіць, ‑дзіць; зак., што.

Зрабіць ясным, светлым. Нябёсы сонца распагодзіць, Сады бушуюць на вясне. Гаўрусёў. // перан. Прасвятліць, зрабіць весялейшым (настрой, твар). Як толькі Максім з Галінай Макараўнай пераступілі парог, .. [Бурсэвіч] узняў галаву — і ветлівая ўсмешка распагодзіла яго твар. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збры́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Разм. Зрабіць брыдкім, агідным. Збрыдзіць твар грымам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загрымірава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак.

Пакласці на свой твар грым; загрыміраваць сябе. Артысты загрыміраваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заму́рзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Запэцкаць, забрудзіць. Замурзаць твар. Замурзаць адзежу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)