тапані́мія, ‑і, ж.
Спец. Сукупнасць геаграфічных назваў (населеных пунктаў, рэк, азёр і пад.) якой‑н. мясцовасці. Тапанімія Беларусі.
[Ад грэч. topos — месца, мясцовасць і onyma — імя.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэрмарэгуля́цыя, ‑і, ж.
Сукупнасць фізіялагічных працэсаў, якія забяспечваюць падтрыманне адносна пастаяннай тэмпературы цела чалавека і цеплакроўных жывёл, птушак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фотамеха́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.
У паліграфіі — сукупнасць спосабаў атрымання рэпрадукцый з дапамогай фатаграфічных і хімічных працэсаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
syndrome [ˈsɪndrəʊm] n.
1. med. сіндро́м, суку́пнасць сімпто́маў
2. шэ́раг узаемазвя́заных з’яў (грамадскага жыцця);
Unemployment, inflation, and low wages are all parts of economic syndrome. Беспрацоўе, інфляцыя і нізкая зарплата – гэта праявы эканамічнага сіндрому.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
быццё, -я́, н.
1. Філасофская катэгорыя, якая выяўляе ўсеагульную ўласцівасць рэчаў і з’яў існаваць і быць у наяўнасці.
2. Сукупнасць умоў матэрыяльнага жыцця грамадства.
3. Жыццё, існаванне.
Чалавечае б.
|| прым. быці́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ле́ксіка, -і, ДМ -сіцы, ж.
Слоўнікавы склад мовы або дыялекту, твораў якога-н. пісьменніка; сукупнасць слоў, якія ўжываюцца ў якой-н. сферы дзейнасці.
Дыялектная л.
Л.
Якуба Коласа.
|| прым. лексі́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэквізі́т, -у, М -зі́це, м. (спец.).
1. Сукупнасць сапраўдных або бутафорскіх прадметаў для тэатральнай пастаноўкі.
2. звычайна мн. -ы, -аў. У афіцыйным дакуменце: звесткі, якія абавязкова ўваходзяць у яго.
|| прым. рэквізі́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аблі́чча, -а, н.
1. Знешні выгляд, сукупнасць адметных рыс каго-, чаго-н.; рысы і выраз твару.
Сціранне аблічча старой вёскі.
Знаёмае а.
2. перан. Характар, духоўны склад.
Маральнае а. чалавека.
Нацыянальнае а. літаратуры.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абра́д, -у, ДМ -дзе, мн. -ы, -аў, м.
Сукупнасць строга акрэсленых дзеянняў, якімі суправаджаецца выкананне рэлігійных рытуалаў або бытавых традыцый.
А. хрышчэння.
Вясельны а.
|| прым. абра́давы, -ая, -ае і абра́дны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
АНДРАЦЭ́Й
[ад грэч. anër (andros) мужчына + oikia жыллё],
сукупнасць мужчынскіх органаў кветкі — тычынак.
т. 1, с. 356
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)