2.‑ая, ‑ае; узнач.прым. Які становіцца ўсе большым па ступені, сіле, інтэнсіўнасці праяўлення. Узрастаючая хуткасць. □ Баі разгараліся з узрастаючым напружаннем.Шамякін.
3.Дзеепрысл.незак.ад узрастаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
wykładnik
м. паказчык;
wykładnik potęgi мат. паказчык ступені;
wykładnik pierwiastka мат. паказчык кораня
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
insófern
1.
adv у гэ́тых адно́сінах; у тако́й ступе́ні; паку́ль
2.
cj пако́лькі, бо
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
АЛГЕБРАІ́ЧНАЕ ЎРАЎНЕ́ННЕ,
ураўненне выгляду P(x, y,...,z)=0, дзе P(x, y,...,z) — мнагасклад n-ай ступені (n≥0) ад адной або некалькіх пераменных. Калі пераменная адна, то лік а, які ператварае алгебраічнае ўраўненне ў тоеснасць, наз.коранем ураўнення і мнагасклад дзеліцца на (x-a) без рэшты (тэарэма Безу). У алгебраічна замкнёным полі (гл.Алгебраічны лік) кожны мнагасклад P(x) ступені n мае роўна n каранёў (у т. л. кратных). Н.Абель паказаў (1824), што пры n≥5 карані некаторых ураўненняў P(x)=0 нельга запісаць праз радыкалы.
The college is empowered to give degrees. Гэты каледж мае права прысвойваць (навуковыя) ступені.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
extent[ɪkˈstent]n.(of)
1. паме́р; праця́г, праця́гласць
2. ступе́нь, ме́ра
♦
to some/a certain/a large extent у некато́рай/пэ́ўнай/зна́чнай ступе́ні;
to what extent? нако́лькі?
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
экспане́нт
(лац. exponens, -ntis = які выстаўляе напаказ)
1) асоба або арганізацыя, якая выстаўляе на выстаўцы свае экспанаты;
2) мат. паказчык ступені.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Ляпе́й1 ’лепш’ (Гарэц., Др.-Падб., Сцяшк.; гродз., навагр., бар., лях., Сл. ПЗБ). Да ле́пей (гл.). Націск на канчатку — выроўніванне формы лепей паводле аналогіі да большасці прыслоўяў вышэйшай ступені ў бел. мове (Бел. гр.₂, 1, 197).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Перадо́льшы ’старэйшы паводле ўзросту’ (Нас.), рус.смал.передольшый ’тс’. Да перад‑ і суф. ‑ольшы, параўн. таксама трок.селядо́ршы ’сярэдні’ < серадо́льшы ’тс’, магчыма, пад уплывам большы; несумненна элемент ‑ш‑ — суфікс параўнальнай ступені (Карскі 2-3, 41–42).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
раўна́ннен.матэм. Gléichung f -, -en;
раўна́нне з двума́ невядо́мыміéine Gléichung mit zwei Únbekannten;