узраста́ючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад узрастаць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які становіцца ўсе большым па ступені, сіле, інтэнсіўнасці праяўлення. Узрастаючая хуткасць. □ Баі разгараліся з узрастаючым напружаннем. Шамякін.

3. Дзеепрысл. незак. ад узрастаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)