Verbum

най..., прыстаўка.

Ужыв. пры ўтварэнні найвышэйшай ступені прыметнікаў і прыслоўяў і надае ім значэнне самай высокай ступені якасці, напр.: найлепшы, найчасцей.

тэ́рцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

У музыцы: трэцяя ступень гамы, а таксама інтэрвал (у 2 знач.), які ахоплівае тры ступені гукарада.

○ Вялікая тэрцыя — інтэрвал у тры ступені, які ўтрымлівае два тоны.

Малая тэрцыя — інтэрвал у тры ступені, які ўтрымлівае паўтара тону.

|| прым. тэ́рцыевы, -ая, -ае.

адле́глы, -ая, -ае.

Аддалены (у прасторы, часе, паводле ступені развіцця).

удо́сталь, прысл.

Да поўнага задавальнення, у дастатковай ступені.

Нагаварыцца ў.

У. накарміць.

фон², -у, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Адзінка вымярэння ступені гучнасці, гуку.

цестападо́бны, -ая, -ае.

Па ступені густаты, вязкасці падобны на цеста.

Цестападобная маса.

насто́лькі, прысл.

У такой меры, ступені.

Не думаў, што ён н. хітры.

намно́га, прысл.

У значнай ступені, у некалькі разоў больш.

Зрабіць н. больш, чым планавалася.