Разо́ўка ’мука грубага памолу’ (Сл. ПЗБ), ’мука з абдзіранага зерня’ (Сцяшк.), ’сорт пшанічнай мукі’ (Ян.), разо́вы ’буйна змолаты’ (Сл. ПЗБ), укр. разо́вка ’груба змолатая мука’, разо́ви́й ’хлеб з мукі грубага памолу’, польск. razować ’малоць збожжа на муку’, razowy ’адзін раз змолатая мука’, ’хлеб з разовай мукі’. Ад раз ’адзін’, паколькі разовай называлі муку, якую малолі толькі адзін раз.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

jédes Mal

adv ко́жны раз, штора́з, у ко́жным выпа́дку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

érstmalig

1.

a пе́ршы

2.

adv упершынр, пе́ршы раз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Рас-, ро́с‑ фанематычны варыянт прыстаўкі раз- (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ганадэ́рма

(н.-лац. ganoderma)

губавы базідыяльны грыб сям. ганадэрмавых, які расце на лесапавале, пнях, іншы раз на жывых ствалах дрэў, выклікае белую гніль.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

biweekly

[baɪˈwi:kli]

1.

adj.

1) двухтыднёвы

2) выдава́ны раз на два ты́дні

2.

n., pl. -lies

двухтыднёвая газэ́та, двухтыднёвік -а m.

3.

adv.

1) двухтыднёва, раз на два ты́дні

2) два разы́, дво́йчы на ты́дзень

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перакры́ць

1. (накрыць яшчэ раз) úmdecken vt, neu décken;

2. (спыніць цячэнне) ábdämmen vt, verspérren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зноў прысл.

1. (яшчэ раз) wíeder, wíederum, nóchmals, ernéut;

2. (таксама) auch; áußerdem, noch dazú, ándererseits

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

біена́ле

(іт. biennale)

міжнародная культурна-мастацкая выстаўка, якая адбываецца раз у два гады.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

парафра́за, -ы, мн. -ы, -ра́з, ж. (кніжн.).

1. Пераказ сваімі словамі або ў іншай форме зместу чаго-н., напр.: «аўтар гэтых радкоў» замест «я» ў мове аўтара.

2. Інструментальная канцэртная п’еса, заснаваная на тэмах папулярных песень і оперных арый, пашыраная ў 19 ст.

П. піяніста-віртуоза Ф.

Ліста.

|| прым. парафрасты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)