Verbum

біяпсі́я, -і, ж. (спец.).

Высячэнне кавалачка жывой тканкі для мікраскапічнага аналізу ў дыягнастычных мэтах.

Рабіць біяпсію.

|| прым. біяпсі́чны, -ая, -ае.

рытмізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Зрабіць (рабіць) рытмічным.

Рытмізаваныя рухі.

|| наз. рытміза́цыя, -і, ж.

рэкагнасцы́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., што (спец.).

Зрабіць (рабіць) рэкагнасцыроўку.

Р. мясцовасць.

|| прым. рэкагнасцыро́вачны, -ая, -ае.

радо́ўка², -і, ДМ -до́ўцы, мн. -і, -до́вак, ж. (разм.).

Чыя-н. чарга рабіць што-н.

Настала р. пасвіць кароў.

скра́баць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Скрабучы, драпаючы чым-н., рабіць шум.

У запечку скрабае мыш.

|| наз. скра́банне, -я, н.

спяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што (спец.).

1. Выклікаць спяканне (у 1 знач.).

2. Рабіць спяканне (у 2 знач.), агламерацыю.

то́ргацца, -гаюся, -гаешся, -гаецца; незак.

Рабіць сутаргавыя рухі.

Т. ўсім целам.

|| аднакр. таргану́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся.

уме́нне, -я, н.

Здольнасць рабіць што-н., набытая ведамі, вопытам.

Пры ўменні ўсё можна зрабіць.

Пахваліць за ў. і стараннасць.

фе́я, -і, мн. -і, фей, ж.

У заходнееўрапейскай міфалогіі: істота жаночага полу, здольная рабіць цуды; чараўніца.

Добрая ф.

Злая ф.

штурмава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; незак., каго-што.

Рабіць штурм чаго-н.

Ш. варожыя ўмацаванні.

|| наз. штурмава́нне, -я, н.