пу́начка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Невялікая птушка атрада вераб’іных, якая водзіцца на крайняй Поўначы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Птушка сямейства ўдодавых са стракатым апярэннем, веерападобным чубам і доўгай загнутай уніз дзюбай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзя́цел, дзя́тла, мн. дзя́тлы, дзя́тлаў, м.

Лясная птушка сямейства дзятлавых з моцнай дзюбай, якой яна здабывае ежу са шчылін дрэў і расколін кары.

Хто б дзятла ведаў, каб не яго дзюба (з нар.).

|| прым. дзя́тлаў, -лава.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

bird in (the) hand

пту́шка ў руцэ́, не́шта рэа́льнае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

poult

[poʊlt]

n.

куранё, качанё або́ і́ншая малада́я ха́тняя пту́шка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

songbird

[ˈsɔŋbɜ:rd]

n.

1) пе́ўчая пту́шка

2) informal пяю́ньня f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

waterfowl

[ˈwɔtərfaʊl]

n., pl. -fowls or coll. fowl

вадзяна́я пту́шка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

курапа́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Дзікая птушка атрада курыных. Белая курапатка. Шэрая курапатка. Горная курапатка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пінгві́н, ‑а, м.

Вялікая марская антарктычная птушка з кароткімі, падобнымі да крылаў ластамі, якая добра плавае, але не лятае.

[Ад лац. pinguis — тлусты, сыты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чырванано́жка, ‑і, ДМ ‑ножцы; Р мн. ‑ножак; ж.

Птушка сямейства бакасіных з бурай спінкай і аранжава-чырвонымі нагамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)