чорнагало́вы, -ая, -ае.

3 чорнымі валасамі (пра чалавека), з чорнай галавой (пра жывёл, птушак).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сябелю́бства, -а, н. і сябелю́бнасць, -і, ж.

Клопаты выключна пра сябе, пра свае інтарэсы; эгаізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

культурало́гія

(ад культура + -логія)

навука пра духоўную культуру народа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хандрало́гія

(ад гр. chondros = храсток + -логія)

вучэнне пра храсткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Дагавор дзевяці дзяржаў (1922, пра палітыку ў Кітаі) 2/632

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Дагавор пяці дзяржаў (1922, пра абмежаванне марскога ўзбраення) 2/632

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Апавяданне для дзяцей пра чатырохногіх» (фальклорны помнік Візантыі) 3/75

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Сто слоў пра каханне» (помнік грэч. л-ры) 4/71

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

перамаўля́ць

‘перамаўляцца з кім-небудзь; перагаворваць што-небудзь і без прамога дапаўнення (пра каго-небудзь, што-небудзь, аб кім-небудзь, чым-небудзь); гаварыць даўжэй, больш за іншых, прымушаць замоўкнуць іншых (перамаўляць каго-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. перамаўля́ю перамаўля́ем
2-я ас. перамаўля́еш перамаўля́еце
3-я ас. перамаўля́е перамаўля́юць
Прошлы час
м. перамаўля́ў перамаўля́лі
ж. перамаўля́ла
н. перамаўля́ла
Загадны лад
2-я ас. перамаўля́й перамаўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час перамаўля́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамо́віць

‘перамовіцца з кім-небудзь; перагаварыць што-небудзь і без прамога дапаўнення (пра каго-небудзь, што-небудзь, аб кім-небудзь, чым-небудзь); пагаварыць даўжэй, больш за іншых, прымусіць замоўкнуць іншых (перамовіць каго-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перамо́ўлю перамо́вім
2-я ас. перамо́віш перамо́віце
3-я ас. перамо́віць перамо́вяць
Прошлы час
м. перамо́віў перамо́вілі
ж. перамо́віла
н. перамо́віла
Загадны лад
2-я ас. перамо́ў перамо́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час перамо́віўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)