Раду́ты ’бяседа з частаваннем у суботу ці нядзелю’ (навагр., З нар. сл.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Расцві́ць ’развярэдзіць’: рану расцвіў (валож., Сл. ПЗБ). Няясна, відаць, звязана з цвяліць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скарпунец ‘звязка?’: нізкі верасовых скарпунцоў (ЛіМ, 1971, 19 лют.). Няясна (ад скарпаць?, гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Стрыго́р ‘шво, калі зверху нітка кладзецца каля ніткі, а ўнізе ўдвая’ (Варл.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сціпе́льнік (стипе́лʼник) ’валяр’ян лекавы, Valeriana officinalis L.’ (Вешт.). Няясна; магчыма, да сціпер’е, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тампа́мка ’паліца’ (Мат. Гом.). Няясна; выглядае як штучнае слова або моцна дэфармаванае запазычанне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

То́мна ’цёмна’ (Бяльк.). Няясна; дэафрыкатызацыя цёмна (пад рускім уплывам)? Параўн. цьма/тма, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трэ́міць ‘балбатаць, гаварыць пустое’ (івац., Сл. Брэс.). Няясна, магчыма, памылкова расчытанае трэліць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ікза́га ’металічная барана’ (петрык., Выг. дыс.). Ці не звязана з зігзаг (гл.)? Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ашля́хнуць ’супакоіцца, прызвычаіцца?’ (Брыль, Вітрыжы, Мн., 1972, 194). Няясна, параўн. гродз. шляхнуць ’прапасці, змарнець’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)