Убрацца ў яркія колеры, у што‑н. рознакаляровае. Вуліцы расквеціліся развітальным золатам бяроз і асін.Шахавец.Змяце інтэрвентаў навалу, Змяце мецяжы гнеў народны; Расквецяцца долы і скалы, Іспанія будзе свабоднай!Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ахадзі́ць ’ударыць кіем, агрэць’ (КСП), ахажываць ’біць’, ’мыць’ (міёр., Крыўко, вусн. паведамл.). Экспрэсіўнае ўтварэнне ад хадзіць (каля чаго-небудзь ці каго-небудзь) ’даглядаць’, параўн. ахаджваць ’апрацоўваць, даглядаць’ (Сцяшк.) і народны выраз-пагрозу: «Кій па табе будзе хадзіць!»
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
folk
[foʊk]1.
n., pl. folk or folks
1)
а) лю́дзі (наагу́л)
б)
poor folk — бе́дныя лю́дзі
old folk — стары́я
young folk — мо́ладзь
my folks — мая́ сям’я́, мае́ ро́дныя
2) пле́мя n., наро́д -у m.; люд -у m.
2.
adj.
наро́дны
folk art — наро́днае маста́цтва
folk dance — наро́дны та́нец
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Лю́ра ’ліра, беларускі народны струнны музычны інструмент з клавішамі і корбай’ (Мал.). Да лі́ра (гл.). Пераход і > ю адбыўся, відаць, на бел. тэрыторыі, а не працяг ст.-грэч.λύρα ’ліра, лютня’. Аб такім пераходзе гл. Карскі (1, 225).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
валы́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Рмн. ‑нак; ж.
1. Духавы народны музычны інструмент, зроблены з трубак, устаўленых у скураны мяшок; дуда.
2.перан. Зацяжная справа; важданіна. Дэталь невялічкая, а валынкі многа.«Звязда».
•••
Цягнуць валынкугл. цягнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хабанэ́ра, ‑ы, ж.
1. Кубінскі народны танец, пашыраны ў Іспаніі і Лацінскай Амерыцы, а таксама музыка да гэтага танца. Танцаваць хабанэру.
2. Музычны твор у стылі гэтага танца. Хабанэра з оперы Бізэ «Кармэн». Хабанэра для фартэпіяна Шабрые.
[Ісп. habanera.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Камісар (член урада) 5/307, гл.Народны камісар
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
зурна́
(тур. zurna, ад перс. surna)
усходні народны духавы музычны інструмент тыпу габоя.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
па́ндуры
(груз. panduri)
грузінскі народны двух- або трохструнны шчыпковы музычны інструмент тыпу лютні.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пасп’е
(фр. passe-pied, ад passer = перастаўляць + pied = нага)
старадаўні французскі народнытанец.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)