стэрэаскапі́я
(ад гр. stereos = прасторавы + skopeo = гляджу)
метад атрымання адлюстраванняў, што ствараюць уражанне аб’ёмнасці прадметаў і іх прасторавага размяшчэння.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
вектаркардыягра́фія
(ад вектар + кардыяграфія)
метад рэгістрацыі і вывучэння электрычных працэсаў, якія ўзнікаюць у сэрцы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
гідратыпі́я гідраты́пія
(ад гідра- + -тыпія)
фатаграфічны метад вырабу каляровых адбіткаў пры дапамозе водарастваральных фарбавальнікаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кальпаскапі́я
(ад гр. kolpos = похва + -скапія)
метад даследавання жаночых палавых органаў пры дапамозе кальпаскопа.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
медыястынаскапі́я
(ад п лац. mediastinum = міжсценне + -скапія)
метад даследавання пярэдняга міжсцення пры дапамозе медыястынаскопа.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
пальпа́цыя
(лац. palpatio = абмацванне)
мед. метад абследавання хворага шляхам абмацвання пальцамі або далонямі рук.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
перманганатаме́трыя
(ад перманганаты + -метрыя)
метад колькаснага аналізу, заснаваны на акісленні даследуемага рэчыва перманганатам калію.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
электраана́ліз
(ад электра + аналіз)
метад колькаснага вызначэння або аддзялення металаў, які грунтуецца на электролізе.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
электрадыягно́стыка
(ад электра- + дыягностыка)
метад даследавання функцый нерваў і мышцаў пры дапамозе электрычнага току.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
АЎЧЫ́ННІКАЎ Юрый Анатолевіч
(2.8.1934, Масква — 17.2.1988),
савецкі хімік і біяхімік. Акад. АН СССР (1970), віцэ-прэзідэнт АН СССР (1974). Герой Сац. Працы (1981). Скончыў Маскоўскі ун-т (1957). З 1960 у Ін-це біяарган. хіміі АН СССР (з 1970 дырэктар). Навук. працы па сінтэзе і будове розных тыпаў фізіялагічна актыўных злучэнняў, вывучэнні малекулярных механізмаў іх дзеяння. Распрацаваў мас-спектраметрычны метад вызначэння паслядоўнасці амінакіслотных рэшткаў у пептыдах і метад сінтэзу пептыдаў на палімерным носьбіце. Вызначыў будову шэрагу бялкоў — рыбасамальных, нейратаксінаў і інш.; адкрыў новы тып мембранаактыўных камплексонаў.
Тв.:
Мембрано-активные комплексоны. М., 1974 (разам з В.Ц.Івановым, А.М.Шкробам).
т. 2, с. 124
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)