ВАЎКАВЫ́СКІ ЗАВО́Д ДА́ХАВЫХ І БУДАЎНІ́ЧА-АДДЗЕ́ЛАЧНЫХ МАШЫ́Н.

Створаны ў 1977—82 у г. Ваўкавыск Гродзенскай вобл. Выпускае машыны і абсталяванне для тынкавальных, дахавых і малярных работ (усяго каля 20 найменняў). Асн. прадукцыя (1995): машыны для падагрэву, нанясення, транспарціроўкі на дах бітумных масцік, агрэгаты помпавыя, шпаклёвачныя, малярныя і фарбавальныя, станцыі і ўстаноўкі малярныя, бетоназмяшальнікі, фарбапульты, кампрэсары, катлы і інш.

т. 4, с. 42

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

спрасці́ць сов., в разн. знач. упрости́ть;

с. канстру́кцыю машы́ны — упрости́ть констру́кцию маши́ны;

с. ду́мку пісьме́нніка — упрости́ть мысль писа́теля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Béifahrer

m -s, - другі́ шафёр (машыны, аўтобуса); пасажы́р, які́ сядзі́ць по́бач з вадзі́целем

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фальцапара́т

(ням. Falzapparat)

апарат для фальцавання, які з’яўляецца часткай ратацыйнай друкарскай машыны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

interchange​2 [ˌɪntəˈtʃeɪndʒ] v.

1. абме́ньвацца;

interchange ideas абме́ньвацца ду́мкамі

2. перастаўля́ць;

interchange the front and rear tyres of a car перастаўля́ць пярэ́днія і за́днія шы́ны машы́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падлама́цца, ‑ломіцца; зак.

Зламацца, надламацца знізу. Ножка крэсла падламалася. □ Крылы [лебедзя] урэшце падламаліся, Галава ў ваду апусцілася. Багдановіч. // Падагнуцца ад слабасці, стомы і інш. (звычайна пра ногі). Лежачы ў кювеце, .. [Галя] бачыла, як гарэлі машыны, бачыла, як у аднаго салдата, што адбягаў ад машыны, падламаліся ногі, і ён упаў на брук. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падліко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да падліку. Падліковая аперацыя. // Які служыць, прызначаны для падліку, вылічэння. Падліковая камісія. Падліковыя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмежава́льнік, ‑а, м.

Спец. Прылада, якая робіць немагчымай работу машыны, устаноўкі за межамі паказаных велічынь. Сашнікі сеялак абсталяваны абмежавальнікамі глыбіні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клавіяту́ра, ‑ы, ж.

1. Увесь рад клавішаў у клавішных музычных інструментах.

2. Сукупнасць клавішаў якога‑н. механізма. Клавіятура лічыльнай машыны.

[Ад лац. clavis — ключ.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксплуатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., каго-што.

1. Падвяргаць эксплуатацыі. Капіталісты эксплуатуюць працоўных.

2. Рацыянальна выкарыстоўваць што‑н. Эксплуатаваць машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)