ла́яльнік, ‑а, м.

Разм. Той, хто ўвесь час лаецца, любіць лаяцца. Тады ўжо ўсе цельшынцы і неслі свае грахі яшчэ больш грошнаму.. Мадэсту, які быў вельмі заўзяты п’яніца і лаяльнік. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жартаўні́к, ‑а, м.

Той, хто любіць жартаваць (у 1 знач.). К таму ж яшчэ .. [Сымон] быў вясёлы, На байкі здатны, на язык. І словы сыпаў, як з прыполу, Жаданы ўсюды жартаўнік. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стоўпатварэ́нне, ‑я, н. (звычайна ў спалучэнні са словам «вавілонскае»).

Зборышча, мітусня, неразбярыха. Веньямін не любіць танцаў. .. Таму як бы звыс[оку] глядзіць на тых, хто ахвотай лезе ў гэта вавілонскае стоўпатварэнне. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапту́н, ‑а, м.

Разм. Той, хто топчацца без справы, марудна выконвае што‑н. [Загадчык гарадка:] — Машына гэтая далікатная, яна не любіць, калі дакранаецца да яе які-небудзь таптун, а не сапраўдны вадзіцель. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзанёр

(фр. raisonneur)

1) персанаж п’есы, які прама выражае ідэі, маральна-этычныя погляды аўтара;

2) чалавек, які любіць весці доўгія размовы павучальнага характару.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

doting

[ˈdoʊtɪŋ]

adj.

улю́блены, які́ лю́біць церазь ме́ру

a doting mother — ма́ці, яка́я празь ме́ру пе́сьціць дзіця́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

walking​1 [ˈwɔ:kɪŋ] n.

1. хадзьба́;

be fond of walking любі́ць хадзі́ць пе́шкі

walking shoes ту́флі для хадзьбы́ (на нізкім абцасе);

a walking tour пешахо́дная экску́рсія

2. спарты́ўная хадзьба́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

lubić się

незак.

1. кахацца, любіць адно аднаго;

2. уст. падабацца адно адному

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uwielbiać

uwielbia|ć

незак. пакланяцца; любіць;

~ła jeść słodycze — яна любіла есці салодкае

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

чу́біць разм. záusen vt; zérren vt, zíehen* vt; an den Háaren zíehen*;

◊

хто каго́ лю́біць, той таго́ й чу́біць ≅ was sich liebt, das neckt sich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)