Зайза́яр ’саляная кіслата’ (зах., Нар. словатв.). Кавальскі тэрмін з ням. Salzsäure ’тс’ ці salzsauer ’салянакіслы’. Праз польск. (а магчыма і яўр.) пасрэдніцтва. Параўн. польск. zajzajar.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

глюкуро́навы

(ад гр. glykys = салодкі + uron = мача);

г-ая кіслата — аднаасноўная арганічная кіслата, якая ўтвараецца пры акісленні глюкозы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ніяцынамі́д

(ад ніяцын + амід)

нікацінавая кіслата.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ГІПАХЛАРЫ́ТЫ,

гл. ў арт. Хларнавацістая кіслата.

т. 5, с. 254

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Аспіры́н ’ацэтылсаліцылавая кіслата’. З нямецкай праз рускую ці польскую (на захадзе Беларусі ў форме аспірына). У нямецкай з канца XIX ст. Гл. Шанскі, 1, А, 161.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ascorbic

[əˈskɔrbɪk]

adj.

аскарбі́навы

ascorbic acid — аскарбі́навая кіслата́, вітамі́н С

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mrówczany

мурашыны;

kwas mrówczany — мурашыная кіслата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

karbolowy

карболавы;

kwas karbolowy — карболавая кіслата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

во́цатны у́ксусный;

○ ~ная кіслата́ — хим. у́ксусная кислота́;

~ная эсе́нцыя — у́ксусная эссе́нция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіні́льны I: ~ная кіслата́ хим. сини́льная кислота́

сіні́льны II (красильный) сини́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)