спяка́цца

1. bcken* vi (h, s), (us)gebcken sein;

2.:

кроў спяка́ецца das Blut gernnt;

3. (на сонцы) in der Snne braun wrden;

4. тэх (утвараць агламерацыю) sntern vt, zusmmenbacken* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

krzepnąć

krzepn|ąć

незак.

1. застываць; гусцець;

krew w żyłach ~ie — кроў стыне ў жылах;

2. кніжн. мацнець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падло́г, ‑у, м.

Падробка з мэтай ашукаць каго‑н.; падман, ашуканства. [Вера:] Таварышы! Гэта ж падлог, жульніцтва. [Левановіч:] Што? Пісьмо фальшывае? Крапіва. Ад смерці бог фашыстаў не ўбярог, Хоць позна, разгадаў усё ж падлог — Убачыў іклы пад авечай маскай. Жычка. Усё як ёсць табе відаць адразу — І кроў, і здрада, і падлог, і гнеў. Бураўкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

артэ́рыя

(гр. arteria)

1) крывяносны сасуд, які нясе кроў ад сэрца ва ўсе часткі цела (параўн. вена);

2) перан. важны шлях зносін (напр. водныя артэрыі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ли́ться несов.

1. в разн. знач. лі́цца;

вода́ льётся вада́ лье́цца;

слёзы лью́тся слёзы лью́цца;

кровь льётся кроў лье́цца;

пе́сни лью́тся пе́сні лью́цца;

2. страд. лі́цца; см. лить.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пралі́ць сов.

1. (сквозь что-л.) проли́ть;

2. (слёзы) проли́ть, изли́ть;

п. слязу́ — проли́ть слезу́;

п. святло́ — (на што) проли́ть свет (на что);

п. кроў — проли́ть кровь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

стыць несов., в разн. знач. стыть, сты́нуть;

суп сты́не на стале́ — суп сты́нет на столе́;

но́гі сты́нуць — но́ги сты́нут;

кроў сты́не (у жы́лах) — кровь сты́нет (в жи́лах)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

халадзе́ць несов., прям., перен. холоде́ть;

ру́кі ~дзе́юць на маро́зе — ру́ки холоде́ют на моро́зе;

х. ад жа́ху — холоде́ть от у́жаса;

кроў ~дзе́е (у жы́лах) — кровь холоде́ет (в жи́лах)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

эндакры́нны

(ад энда- + гр. krino = аддзяляю)

унутранасакраторны;

э-ыя залозы — залозы, якія выдзяляюць прадукты сваёй дзейнасці непасрэдна ў кроў або лімфу (гіпофіз, эпіфіз, наднырачнікі і іншыя залозы); параўн. экзакрынны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

uswurf

m -(e)s, -würfe

1) вывяржэ́нне

2) брак (таварны)

3) адкі́ды

~ der Gesllschaft — ахво́сце грама́дства

4) мед. кроў (пры кровахарканні)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)