headline

[ˈhedlaɪn]

n.

1) ты́тул, загало́вак -ўку m. у газэ́це

2) pl. каро́ткі зьмест апо́шніх ве́стак (у ра́дыё)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

resumé

[ˈrezəmeɪ]

n.

1) рэзюмэ́, n., indecl., каро́ткі вы́клад зьме́сту прамо́вы

2) біяграфі́чная даве́дка (асаблі́ва пры по́шуку пра́цы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

жарабо́к, ‑бка, м.

Непакладаны конь; конь-самец. Жарабок-стаеннік. Племянны жарабок. □ Быў у .. [Шахлевіча] тут улюбёны жарабок са спецыяльным прызначэннем множыць конскую народу. Колас. На ўсім скаку мог заарканіць Касым самага дзікага жарабка, за кароткі час аб’ездзіць яго. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

krótkodystansowy

1. на невялікую адлегласць;

bieg krótkodystansowy — бег на кароткую дыстанцыю;

2. перан. на кароткі тэрмін

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Карата́ць ’скарачаць, праводзіць час’, укр. коротати ’тс’, рус. коротать ’тс’, балг. кратам се ’канчаць. Няма ўпэўненасці ў праславянскім характары слова (балгарская паралель семантычна адменная ад усходнеславянскіх). Найбольш верагодная версія: да *kortъкароткі’ (Трубачоў, Эт. сл., 11. 97–98).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кліп

(англ. clip = стрыгчы, рабіць выразкі)

кароткі музычны нумар, зняты на відэаплёнку часта на фоне дэкарацыі, ландшафту, вуліцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

digest

[daɪˈdʒest]

1.

v.t.

1) ператраўля́ць

2) разуме́ць; засво́йваць

3) клясыфікава́ць, скарача́ць, рэзюмава́ць, рабі́ць каро́ткі вы́клад зьме́сту

4) перано́сіць; цярпе́ць

2.

n. [ˈdaɪdʒest]

1) каро́ткі вы́клад зьме́сту, да́йджэст -у m.

2) збор скарачэ́ньняў

a digest of great novels — збор скаро́чаных клясы́чных рама́наў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

bnnen

prp (G, D) у, на праця́гу

~ krzem — за каро́ткі час

~ inem Jahr [ines Jhres] — на праця́гу го́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

нагру́днік, ‑а, м.

1. Кароткі фартух або частка фартуха, якія носяць на грудзях пры рабоце, ежы. Дзіцячы нагруднік.

2. Частка конскай збруі, якую надзяваюць на грудзі каня.

3. Частка сярэдневяковых даспехаў у выглядзе шчытна або панцыра, які засцерагаў грудзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імпрэ́сія

(лац. impressio)

1) мімалётнае ўражанне, настрой, перажыванне;

2) кароткі літаратурны твор эмацыянальна-суб’ектыўнага характару.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)