растачы́цца ​1, ‑точыцца; зак.

Стаць, зрабіцца шырэй, глыбей ад расточкі ​1. Адтуліна добра растачылася.

растачы́цца ​2, ‑тачыцца; зак.

Стаць большым, шырэйшым ад прыточкі ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускалма́ціцца, ‑мачуся, ‑мацішся, ‑маціцца; зак.

Стаць, зрабіцца калматым; узлахмаціцца, растрапацца. Чорныя бліскучыя валасы рассыпаліся, ускалмаціліся, але маці ні на што не звяртала ўвагі. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Разры́нуцца (разри́нуцьца) ’разваліцца, седзячы або лежачы’ (Нас., Гарэц.), ’растаўсцець’ (Нас.). Сюды ж, відаць, розруні́цца ’зрабіцца тоўстым, раздацца’ (ТС), у такім выпадку, магчыма, да руні́цца ’усходзіць, зелянець’, што да руно́ ’густая рунь’ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Brauch

m -(e)s, Bräuche звы́чай

~ wérden — зрабі́цца звы́чкаю

nach ~ und Sítte — па завядзёнцы

wie es ~ ist — як заве́дзена [пры́нята]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

асла́біцца (паслабіцца, зрабіцца слабейшым) lócker wérden, náchgeben* vi;

ву́зел асла́біўся der Knóten hat sich gelóckert

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дэзерці́р м. Fáhnenflüchtige (sub) m -n, -n; Deserteur [-´tø:r] m -s, -e;

зрабі́цца дэзерці́рам Deserteur wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

посвеже́ть сов.

1. (стать прохладнее) паядране́ць, пахаладне́ць;

2. (стать румянее, здоровее) пасвяжэ́ць, стаць (зрабі́цца) свяжэ́йшым (больш све́жым); см. свеже́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соверши́ться

1. (произойти) адбы́цца; (случиться) зда́рыцца; ста́цца;

2. (сделаться) зрабі́цца; учыні́цца; (осуществиться) здзе́йсніцца, ажыццяві́цца; (сбыться) збы́цца;

3. (окончиться) ско́нчыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ахвя́ра ж. Ópfer n -s, -;

прыне́сці ў ахвя́ру ópfern vt; zum Ópfer bríngen*;

зрабі́цца ахвя́рай zum Ópfer fállen* (каго-н., чаго-н. D);

зрабі́цца ахвя́рай няшча́снага вы́падку verúnglücken vi (s); éinem Únfall zum Ópfer fállen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пажалаба́ціцца, ‑ціцца; зак.

Зрабіцца жалабаватым. Некалі ў хаце была паслана падлога — проста на зямлю. Цяпер шырокія дошкі пажалабаціліся, абгнілі з краёў, іх патачыў шашаль. Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)