1. Пакрыты мяккім пухам або шэрсцю. Пушысты кот. Пушысты хвост. □ [Дзядзька Гэмаль] паказаў нам шкуркі пясцоў і лісаў. Якія яны былі прыгожыя, пушыстыя!Бяганская.
2. Лёгкі, вельмі мяккі. Пасмачка пушыстых Тоніных валасоў выбілася з-пад заляпанай мелам касынкі.Даніленка.Дарога ў пушыстым снезе, сонечная, іскрыстая, усё глыбей вяла Андрэя ў лес.Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчо́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.
1. Прыстасаванне для чысткі, мыцця, змятання чаго-н. у выглядзе плоскай калодачкі з густа насаджаным на яе шчаціннем ці іншым матэрыялам.
Ш. для абутку.
Зубная ш.
Ш. для чысткі коней.
2. У коней: частка нагі над капытом і пучок валасоў на гэтым месцы (спец.).
3. Прыстасаванне ў электрамашыне для перадачы току ад вярчальных частак да нерухомых (спец.).
|| памянш.шчо́тачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 знач.).
|| прым.шчо́тачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лакм Lack m -(e)s, -e, Fírnis m -ses, -se;
лак для валасо́ў Háarspray [-ˏspre: i -ˏʃpre:] m -s або -, -; Háarlack m -(e)s, -e;
лак для пазно́гцяў Nágellack m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
шчо́ткаж
1. Bürste f -, -n;
зу́бная шчо́тка Záhnbürste f;
шчо́тка для валасо́ў Háarbürste f;
адзе́жная шчо́тка Kléiderbürste f;
пачы́сціць шчо́ткай (áb)bürsten;
2.эл Bürste f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Клок1 ’жыццёвая сіла ў зярне’ (Чач., КЭС, лаг.). Гл. клёк.
Клок2 ’касмык, жмут сена, валасоў’ (Мат. Гом., Нар. сл., Сл. паўн.-зах.). Укр.клоччя, рус.клок ’тс’, балг.клъчище, серб.-харв.ку̑к, славен.kólke ’пакулле’, польск.kłak ’касмык, пакулле’. Найбольш верагодная версія да *plъkъ, генетычна суаднесенага з літ.plaukaĩ ’валасы’, лат.plaukas ’валокны’, с.-в.-ням.floccho ’касмык’ (Мацэнаўэр LF, 51, 125; Фасмер, 2, 252). Іншыя этымалогіі бяздоказныя.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прыкало́ць, ‑калю, ‑колеш, ‑коле; зак.
1.што. Прымацаваць што‑н. да чаго‑н. укалоўшы або пры дапамозе шпількі, іголкі і пад. Прыкалоць кветку да валасоў. □ Пасля [салдат] зняў з сваёй пілоткі зорачку, прыкалоў яе хлопцу на кашулю.Гамолка.
2.каго. Забіць або дабіць чым‑н. колючым; закалоць. Прыкалоць кабана. □ Валька, загнаўшы .. [фашыста] ў тупік, прыкалоў штыком.Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ско́бка, ‑і, ДМ ‑бцы; Рмн. ‑бак; ж.
1. Тое, што і скаба; невялікая скаба. Змацаваць скобкамі.
2. Тып прычоскі, пры якой валасы падстрыгаюцца па прамой лініі па лбе і патыліцы. Унь яны стаяць. Яраш са скобкай валасоў і жалезным бранзалетам, Юллян Раткевіч глядзіць на Шайку і, здаецца, здагадваецца, што нешта адбылося.Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гіпертрыхо́з
(ад гіпер- + гр. thriks, -ichos = волас)
празмернае развіццё валасянога покрыва на ўчастках скуры, звычайна вольных ад валасоў, напр. на твары ў жанчын або на спіне ў мужчын; валасатасць.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
highlight2[ˈhaɪlaɪt]v.
1. вылуча́ць, ста́віць на пе́ршы план, падкрэ́сліваць;
The report highlighted the inadequacy of the measures taken. У дакладзе было асабліва адзначана, што прыняты недастатковыя меры.
2. вылуча́ць ча́стку тэ́ксту ма́ркерам
3. асвятля́ць па́смы валасо́ў
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
сівы́
1. (о волосах) седо́й;
2. (о лошади) си́вый, се́рый;
3.в др. знач. се́рый;
сіва́я сві́тка — се́рая сермя́га;
◊ дажы́ць да сівы́х валасо́ў — дожи́ть до седы́х воло́с;
с. як лунь (го́луб) — седо́й (бе́лый) как лунь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)