по́рцік

(лац. porticus)

крытая галерэя з калонамі, звычайна пры ўваходзе ў будынак (параўн. лоджыя, перыстыль).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

адры́нка

1. Будынак, у якім ставяць сячкарню, складаюць мякіну (Стаўбц.).

2. Месца, дзе стаяў будынак для мякіны (Стаўбц.). Тое ж адрынне (Стаўбц.).

□ в. Адрынкі Жытк.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

міністэ́рства, ‑а, н.

1. Вышэйшая дзяржаўная ўстанова, якая ведае асобнымі галінамі дзяржаўнага кіравання і народнай гаспадаркі, а таксама будынак, дзе знаходзіцца гэтая ўстанова. Міністэрства замежных спраў.

2. У сістэме буржуазнага парламентарызму — састаў міністраў данага ўрада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасо́льства, ‑а, н.

1. Дыпламатычнае прадстаўніцтва адной дзяржавы ў другой на чале з паслом. Персанал пасольства. Амерыканскае пасольства. // Будынак, у якім знаходзіцца гэтая ўстанова.

2. Асоба або група людзей, пасланых з даручэннем якога‑н. характару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павільён

(фр. pavillon, ад лац. papilio = шацёр)

1) невялікі лёгкі будынак у парках і іншых людных месцах (напр. гандлёвы п., кветкавы п.);

2) будынак для размяшчэння экспанатаў якой-н. выстаўкі, для правядзення кінаі фотаздымак.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

◎ Пастройка, постройка, пострбикі, пустрбика ’будынак, будынкі’ (Янк. 1, Тарн., Сл. Брэс., Ян.; лудз., Сл. ПЗБ). З рус. постройка ’тс’. Пашырэнне слова, відаць, было звязана з уключэннем Беларусі ў тэрыторыю Расійскай імперыі ў XVIII ст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

патрыма́цца сов., в разн. знач. подержа́ться;

п. за руку́ — подержа́ться за́ руку;

гэ́ты буды́нак ~ма́ецца яшчэ́ до́ўга — э́та постро́йка поде́ржится ещё до́лго

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надбудо́ва ж., в разн. знач. надстро́йка;

н. паве́рха — надстро́йка этажа́;

н. ўпрыго́жыла буды́нак — надстро́йка укра́сила зда́ние;

ба́зіс і н. — ба́зис и надстро́йка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увянча́ць сов., в разн. знач. увенча́ть;

у. прэ́міяй ле́пшы твор маста́цтва — увенча́ть пре́мией лу́чшее произведе́ние иску́сства;

у. буды́нак ве́жай — увенча́ть зда́ние ба́шней

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тру́хля, ‑і, ж.

Абл.

1. Спарахнелы, струхлелы будынак. Ды і якая там хата — трухля адна. «Беларусь».

2. Пацяруха. Грузавік .. зароў і ўлез у самую гразь. Затрашчаў, падаўся леташні насціл, змяшалася трухля з перапрэлай чорнай граззю. Хадановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)