Verbum

анлайнавы слоўнік

identity [aɪˈdentəti] n.

1. асо́ба

2. ідэнты́чнасць, то́еснасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

protester [prəˈtestə] n. асо́ба, яка́я выступа́е з пратэ́стам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

shyster [ˈʃaɪstə] n. infml цёмны дзяло́к, цёмная асо́ба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

генера́л, ‑а, м.

Воінскае званне або чын вышэйшага каманднага і начальніцкага саставу ў арміі. // Асоба, якая мае гэта званне.

•••

Генерал ад інфантэрыі — самы высокі генеральскі чын у пяхотных войсках царскай арміі; асоба, якая мела гэта званне.

Генерал арміі — самае высокае званне генералаў; асоба, якая мае гэта званне.

Генерал-лейтэнант — другое па старшынству генеральскае званне; асоба, якая мае гэта званне.

Генерал-маёр — першае (малодшае) генеральскае званне; асоба, якая мае гэта званне.

Генерал-палкоўнік — трэцяе па старшынству генеральскае званне; асоба, якая мае гэта званне.

[Ад лац. generalis — агульны, галоўны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імпарцёр, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Асоба, арганізацыя або краіна, якая імпартуе што-н.

І. нафты.