гале́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. галіць і галіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарава́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. гараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. гарэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глушэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. глушыць (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гнуццё, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. гнуць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

групава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. групаваць і групавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грымірава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. грыміраваць і грыміравацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гуртава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. гуртаваць і гуртавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бракава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. бракаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

браха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. брахаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)