Маха́льнік ’чалавек, які падае сігналы’ (ТСБМ). Рус. маха́ло ’тс’. Да маха́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ратато́нда ’няўдалы чалавек’ (Сл. рэг. лекс.). Магчыма, экспрэсіўнае пашырэнне ратонда (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Сухавя́лка, сухоўялка ’хударлявы чалавек’ (ТС). Да сухі і вяць, вянуць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адэ́пт

(лац. adeptus = які дасягнуў)

1) чалавек, азнаёмлены з тайнамі якога-н. вучэння, секты;

2) заўзяты паслядоўнік, прыхільнік якой-н. ідэі, вучэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ідэалі́ст

(фр. idéaliste, ад п.-лац. idealis = ідэальны, ад гр. idea = паняцце)

1) паслядоўнік ідэалізму 1;

2) чалавек, схільны ідэалізаваць, прыхарошваць рэчаіснасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кената́ф

(гр. kenotaphion, ад kenos = пусты + taphos = магіла)

надмагільны помнік, пастаўлены не на месцы пахавання нябожчыка (напр. калі чалавек загінуў на чужыне).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

манеке́н

(фр. mannequin, ад гал. mannekijn = чалавек)

фігура з дрэва або пап’е-машэ ў выглядзе чалавечага тулава для прымеркі і паказу адзення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

плейбо́й

(англ. playboy, ад play = гульня + boy = хлопец)

багаты малады чалавек у буржуазным грамадстве, які займаецца толькі спортам і заляцаннямі да жанчын.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стэ́нтар

(гр. Stentor = імя аднаго з герояў «Іліяды» Гамера)

1) уст. чалавек з моцным голасам;

2) інфузорыя з целам, якое нагадвае лейку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

та́ктык

(гр. taktikos = здольны парадкаваць)

1) спецыяліст па тактыцы, знаўца тактыкі;

2) перан. чалавек, які ўмее весці справу з карысцю для сябе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)