oath [əʊθ] n. (pl. oaths)

1. прыся́га, кля́тва;

the Hippocratic oath кля́тва Гіпакра́та;

a solemn oath урачы́стая кля́тва;

an oath of allegiance прыся́га на ве́рнасць;

take/swear an oath дава́ць кля́тву/прыся́гу, прысяга́ць;

break an oath паруша́ць кля́тву

2. dated праклён, ла́янка

♦

(be) on/under oath law (быць) пад прыся́гай

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

supply​1 [səˈplaɪ] n.

1. забеспячэ́нне; даста́ўка, паста́ўка;

the water sypply водазабеспячэ́нне;

the supply of provisions паста́ўка праду́ктаў

2. часта pl. supplies запа́с; прыпа́сы;

a good supply of literature до́бры вы́бар літарату́ры;

food supplies запа́сы харчо́ў;

labour supplies працо́ўныя рэзе́рвы;

office supplies канцыля́рскія тава́ры

♦

be in short supply быць дэфіцы́тным

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

grasp​1 [grɑ:sp] n.

1. захо́п; хва́тка; кантро́ль;

Don’t let the situation escape from your grasp. Не дазваляйце сітуацыі выйсці з-пад вашага кантролю.

2. разуме́нне;

He has a good grasp of the subject. Ён добра валодае прадметам.

3. здо́льнасць; магчы́масць;

be within/out of smb.’s grasp быць дасяга́льным/недасяга́льным

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

contact​1 [ˈkɒntækt] n.

1. канта́кт; сутыкне́нне, дачыне́нне;

be in contact быць у канта́кце, кантактава́ць; судакрана́цца;

come into contact (with) звя́звацца, нала́джваць/устана́ўліваць канта́кт;

make contact (with) нала́джваць канта́кт

2. pl. contacts адно́сіны, знаёмства, су́вязі

3. знаёмы (звыч. дзелавы)

4. electr. канта́кт;

make/break contact уключы́ць/вы́ключыць электры́чнасць

5. infml (канта́ктавая) лі́нза

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

breed​2 [bri:d] v. (bred)

1. (пра жывёл, птушак) спа́рвацца; распло́джвацца;

breed like rabbits распло́джвацца ху́тка, як трусы́

2. разво́дзіць, выво́дзіць (пародзістую жывёлу, птушак), гадава́ць

3. выхо́ўваць, навуча́ць;

He was bred abroad. Ён атрымаў выхаванне за мяжой.

4. выкліка́ць; быць прычы́най;

Poverty breeds despair and violence. Галеча вядзе да адчаю і насілля.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

something [ˈsʌmθɪŋ] n. што́сьці, не́шта;

or something або́ не́шта падо́бнае;

something like smb./smth. не́шта накшта́лт каго́/чаго́;

something of a something у некато́рай ступе́ні;

He’s something of a painter. Ён някепскі мастак.

♦

something else што-не́будзь і́ншае;

think oneself something/think something of oneself быць высо́кай ду́мкі аб сабе́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

steam​1 [sti:m] n.

1. (вадзяна́я) па́ра

2. сі́ла, эне́ргія

♦

at full steam на ўсю моц;

let off steam infml вы́пусціць па́ру; даць во́лю сваі́м пачу́ццям;

get up steam infml набра́цца рашу́часці; прыба́віць кро́ку;

under one’s own steam самасто́йна;

run out of steam infml стамі́цца, быць знясі́леным; змары́цца, стра́ціць імпэ́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Лаша́, лоша ’жарабя да двух год’, лошачок, лашаня, лошэня ’тс’ (маз., З нар. сл., Шур, дыс., Мат. Гом.), лельч. лошатко ’жарабя да аднаго года’ (.ПАГНІ), лашак ’жарэбчык пасля двух год’, лошак, лошук ’жарабя, малады конь’ (ТС, Шур, дыс.), лашчак ’тс’ (Сцяшк.) лашонак ’тс’ (паўд.-усх., КЭС, Мат. Гом., Бел. казкі), /канатка ’тс’ (жлоб., Нар. словатв.; браг., Мат. Гом.), лашьіцка ’жаробка’ (Шур, дыс.; в.-дзв., Шатал.), лошыцка, лошыца ’маладая кабыла’ (Мат.; маз., З нар. сл., ТС), лашьічка ’тс’ (паўд.-усх., КЭС). Укр. лоша, лошатко, лошаточко ’жарабя’, лошук, лошак ’двух-, трохгадовае пажаданае жарабя’, закарп. лоша ’тс’, н.-валынск. лошііня ’жарабя’, лошун ’конь’, лошиця ’кабыліца’. Рус. вал- гагр., стаўран. лоша, пск. лошага, паўд. лошбнок, наўг., перм. лощак ’тс’. Цюркізм (параўн. чуваш. лаша ’конь’, туркм. дыял., карач., тат., башк., кумык. алаша ’тс’, тур. дыял. ’худая каняжына’, азерб. ’кляча’) запазычаны ў перыяд Кіеўскай Русі або нават раней. Шляхі запазычання ва ўсх.-слав. мовы маглі быць рознымі: у ст.-рус. — з булгарскай мовы (Філін, Происх., 561–562), печанежскай (Дабрадомаў, История лекс., 6). Супраць апошняга гл. Адзінцоў, Этимология–1972, 125. Печанежская мова магла быць крыніцай запазычання ў ст.-бел. (ст.-укр.) мову пасля прыходу печанегаў у IX ст. у між рэчча Дона і Дуная. Гл. таксама лошадзь, лашчак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Свіну́ха 1 ‘баркун белы, Melilotus albus Desr.’ (Кіс., Мат. Гом.), ‘драсён птушыны, Polygonum aviculare L.’ (Кіс.), свінну́ха ‘сівец, Nardus stricta L.’ (Касп., Сл. ПЗБ, Шатал., Нар. лекс., ЛА, 1), свінну́х ‘рыжая трава, якая расце на ўзгорках’ (Мат. Маг.), свіну́х ‘сена з сухадольнай сенажаці’ (клім., ЛА, 2), свіне́ц ‘нейкая трава’ (ТС), сві́нская трава́ ‘расліна спарыш’ (Сл. ПЗБ). Рус. свіну́ха ‘драсён, Polygonum arenarium Wald.’, свіна́я трава́ ‘драсён птушыны’, польск. świńska trawa ‘тс’. Ад асновы свін‑ (гл. свіны); семантычная сувязь можа быць дваякай: або трава выкарыстоўваецца на корм свінням, або з-за яе шорсткасці, што прыпамінае свіную шчаціну, параўн. народную назву сіўца — чортава барада (Кіс.).

Свіну́ха 2 ‘грыб сямейства свінухавых з пласціністай шапкай жоўтага, бурага, лілова-шэрага колеру; свінарка, свінушка’ (ТСБМ, Нар. словатв., Мат. Гом.), свіні́цы ‘тс’ (ТС), сюды ж свіна́ркі, сві́нкі, сві́нні (Мат. Гом.), сві́нкі (Нік., Оч., Мат. Маг.), сві́нка (Нар. словатв.), свіну́шка ‘падгруздак’ (Сл. ПЗБ), сві́ня ‘падгруздак белы’ (Нар. словатв.), а таксама сівая свіння, чорная свіння, свінскі грыб ‘грыбы Russula nigricans Fr., adusta Fr.’ (Сярж.–Яшк.). Рус. свину́х, свину́ха, свину́шка ‘свінуха’. Ад свіны (гл.) з рознымі суф. або перанос з назвы жывёліны; гл. Мяркулава, Очерки, 154, 157. Семантычная матывацыя можа быць шматаспектнай: па падабенстве (з лычом свінні) або з-за малаўжывальнасці грыба.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Стро́гі ‘патрабавальны, сур’ёзны, суровы’, ‘правільны, адпаведны норме’ (ТСБМ), ‘чуйны; асцярожны, ашчадны’ (Нас.), ‘патрабавальны; ашчадны, асцярожны’ (Байк. і Некр.), ‘патрабавальны’ (брасл., смарг., Сл. ПЗБ), ‘асцярожны, акуратны’ (Юрч. Вытв.), ‘суровы, дакладны, вытрыманы’ (ТС), стро́га ‘асцярожна’ (Бяльк.), ‘вытрымана, сціпла’ (ТС); сюды ж сро́гі ‘патрабавальны; суровы’, сро́га ‘патрабавальна’ (Ласт.). Параўн. укр., рус. стро́гий, польск. srogi ‘бязлітасны, жорсткі’, дыял. strogi ‘тс’, чэш., славац. strohý, серб.-харв. стро̏г, славен. strọ̑g, балг., макед. строг. Заходне- і паўднёваславянскія формы лічацца запазычаннем з рускай або ўкраінскай; гл. Младэнаў, 612; Торб’ёрнсан, Liquid., 1, 30; Голуб-Копечны, 355. Рускае стро́гий, на думку Шахматава (Очерк, 155), Праабражэнскага (2, 399), запазычана з польск. srogi ‘грозны’; уся гэта група слоў набліжаецца да стораж, сцерагчы. Бязлай (3, 331) мяркуе, што ў гэтым выпадку ст.-слав. срагъ ‘грозны, страшэнны’ сведчыла б аб прасл. *sorgъ, роднасным літ. sir̃gti ‘быць хворым’, тах. А särk, тах. B sark ‘хваравіты’, ст.-в.-ням. sorga ‘смутак’. Іншая версія — роднасць з с.-н.-ням. strak (strack) ‘жорсткі, тугі’, нарв. strak, strakk ‘тугі, нацягнуты, прамы’, літ. stregti ‘застываць’, лат. strēǵele ‘лядзяш’ (Зубаты, Studie, 2, 171; Мюленбах-Эндзелін, 3, 1080) з рэканструкцыяй у гэтым выпадку прасл. *strogъ, якое Бязлай (там жа) узводзіць да і.-е. *strogo‑ < *(s)treg‑ ‘цвярдзець, быць цвёрдым, жорсткім’. Гл. таксама Фасмер, 3, 779–780; Глухак, 589; ЕСУМ, 5, 448.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)