зрэ́зацца

1. (пра інструмент, механізм і пад.) sich ábnutzen, verschléißen* vi (s);

2. разм. (на экзамене) dúrchfallen* vi (s), dúrchflíegen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

jeż

м.

1. заал. вожык;

2. вожык (прычоска);

uczesanie na ~a (fryzura na ~a) — прычоска пад вожык

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wymknąć się

зак. вышмыгнуць; вырвацца; знікнуць;

wymknąć się uwadze — выпасці з-пад увагі; прайсці па-за ўвагай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

charakteryzować się

незак.

1. характарызавацца; вызначацца; адзначацца;

2. грыміравацца;

charakteryzować się na staruszka — грыміравацца ў (пад) старога

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

БАРЫСФЕ́РА

(ад грэч. barys цяжкі + сфера),

унутраная частка зямнога шара, якая складаецца з ядра Зямлі і мантыі Зямлі. Часта пад барысферай разумеюць толькі ядро Зямлі. Гл. таксама Геасферы.

т. 2, с. 334

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

абсталява́ць

(польск. obstalować, ад ням. bestellen)

1) забяспечыць патрэбнымі інструментамі, прыладамі, механізмамі;

2) набыць абстаноўку, мэбляваць;

3) прыстасаваць для чаго-н., пад што-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

арыштава́ць

(польск. aresztować, ад с.-лац. arrestare)

1) узяць пад варту, пазбавіць волі;

2) забараніць распараджацца чым-н. паводле рашэння судовых органаў (а. маёмасць).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аўтакла́ў

(ад. аўта- + лац. clavis = ключ)

герметычная пасудзіна, прызначаная для награвання чаго-н. пад высокім ціскам; выкарыстоўваецца ў хімічнай прамысловасці, гідраметалургіі, медыцыне і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аэрато́п

(ад аэра- + гр. topos = месца)

частка прыземнага слоя паветра, састаў і рэжым якога знаходзяцца пад уздзеяннем унутраных кампанентаў экасістэмы і знешніх атмасферных працэсаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дрэйфава́ць

(рус. дрейфовать, ад гал. drijven)

1) рухацца пад уздзеяннем ветру або цячэння (пра лёд, судна);

2) манеўруючы парусамі, заставацца прыблізна на адным месцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)