чамбу́р, ‑а, м.

Повад аброці, на якім водзяць або за які прыводзяць верхавога каня.

[Цюрк. čumbur]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чылі́га, ‑і, ДМ ‑лізе, ж.

Невялікае дрэўца або куст сямейства бабовых; жоўтая акацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаптала́, ‑ы, ж., зб.

Сушаныя на сонцы абрыкосы або персікі з костачкамі. Частаваць шапталой.

[Ад перс. šaftālū — персік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматля́мпавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае некалькі або шмат электронных лямп. Шматлямпавы радыёпрыёмнік. Шматлямпавая ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпу́льнік, ‑а, м.

У ткацтве — рабочы, які займаецца намотваннем нітак або пражы на шпулькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шэелі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Мінерал у выглядзе белых або шэрых крышталяў; руда вальфраму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстырпа́цыя, ‑і, ж.

Спец. Поўнае выдаленне якога‑н. органа або пухліны. Экстырпацыя шчытападобнай залозы.

[Ад лац. extirpatio — выдаленне з коранем.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

энатэ́ра, ‑ы, ж.

Адна- або шматгадовая расліна сямейства кіпрэйных з пахучымі жоўтымі кветкамі; асліннік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эндэ́мік, ‑а, м.

Спец. Расліна або жывёліна, пашыраная толькі ў пэўнай і абмежаванай мясцовасці.

[Ад грэч. éndēmos — мясцовы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яйцанарыхто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Планавая або масавая нарыхтоўка птушыных, звычайна курыных яец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)