ра́давацца sich fréuen (чаму-н G, über A; auf A – таму, што яшчэ будзе);

ра́давацца само́му сабе́ sich im Stíllen fréuen; stíllvergnügt sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

паспе́ецца, безас. зак.

Разм. Не трэба спяшацца, яшчэ ёсць час. Язэп ведаў гэтую небяспечную, страшную работу [мінёраў]. Ды і час яшчэ трываў. Паспеецца з сяўбой, абы добра размініравалі. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несмышлёныш прост.

1. няця́млівы, -вага м., няке́млівы, -вага м., няке́мны, -нага м.;

2. (о ребёнке) малы́ (яшчэ́), разг. бла́зан, -зна м., бла́зен, -зна м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

перарэгістрава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак.

Зарэгістравацца нанава, яшчэ раз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

doparzyć

зак.

1. запарыць; заварыць (дадаткова);

trzeba doparzyć herbaty — трэба яшчэ запарыць гарбаты (чаю);

2. дапарыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

áber

1.

cj але́ (а); адна́к

2.

adv зноў; яшчэ́

◊ táusend und ~ táusend — мно́гія ты́сячы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

я́гадка ж.

1. уменьш.-ласк. я́годка;

2. (при обращении) я́годка; голу́бушка;

◊ гэ́та яшчэ́ то́лькі кве́тачкі, а ~кі бу́дуць — посл. э́то цвето́чки, а я́годки впереди́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

zurück

adv наза́д; зза́ду

~! — наза́д!, адступі́ць!

~ sein — вярну́цца

~ können* — магчы́ адступі́ць

ein páar Jáhre ~ — не́калькі гадо́ў таму́ наза́д

er ist noch nicht ~ — ён яшчэ́ не вярну́ўся

er ist noch weit ~ — ён яшчэ́ далёка зза́ду

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

агаласі́цца, ‑лосіцца; зак.

Напоўніцца якімі‑н. моцнымі гукамі (пра паветра, прастору). Не задаволіліся карнікі адным наездам, дзён праз два наведаліся яшчэ раз. І яшчэ раз плачам агаласілася некрашоўская вуліца. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імша́, ‑ы, ж.

Каталіцкая абедня. Служыць імшу. □ У касцёле ўсё яшчэ свяціліся вокны, яшчэ прабілася імша. Пестрак. // Музычны харавы твор на тэкст такой абедні, звычайна з суправаджэннем арганаў і аркестра.

[Фр. messe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)