démnach

adv

1) адпаве́дна гэ́таму, зго́дна з гэ́тым

2) такі́м чы́нам, зна́чыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Úntermiete

f - субарэ́нда, паднаём

zur ~ wóhnen — здыма́ць пако́й у субарэнда́тара (прыватным чынам)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

inwieférn, inwiewéit

adv

1) нако́лькі, у яко́й ме́ры [ступе́ні]; які́м чы́нам

2) чаму́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

меркава́ць

(польск. miarkować, ад ням. merken)

1) разважаць, абмяркоўваючы што-н., думаць;

2) рабіць дапушчэнні, здагадкі;

3) мець намер, план;

4) ацэньваць пэўным чынам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

АФІЦЫ́РАВАННЕ

(ад лац. afficio прычыняю, уздзейнічаю),

здольнасць прадмета ўздзейнічаць на органы пачуццяў. Тэрмін уведзены ням. філосафам I.Кантам, які лічыў, што пачуццёвыя ўяўленні ўзнікаюць у выніку ўздзеяння «рэчаў у сабе» на органы пачуццяў, а кожны прадмет павінен пэўным чынам «афіцыраваць» душу, каб здзейснілася пазнанне.

т. 2, с. 135

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Так-ся́к ’нейкім чынам’, ’абы-як’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Варл., Арх. Вяр.), ’як-небудзь’ (ТС). Спалучэнне так (гл.) з сяк 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

капита́льный капіта́льны;

капита́льный труд капіта́льная пра́ца;

капита́льная стена́ капіта́льная сцяна́;

капита́льное строи́тельство капіта́льнае будаўні́цтва;

капита́льный ремо́нт капіта́льны рамо́нт;

капита́льным о́бразом капіта́льным чы́нам, капіта́льна, грунто́ўна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звы́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. звык, ‑ла; зак., з інф. і дадан. сказам.

Разм. Набыць прывычку рабіць што‑н. пэўным чынам; прывыкнуць. [Клямт] даўно звык моўчкі падпарадкоўвацца старшым. Мележ. [Паненкі] даўно звыклі, каб іх забаўлялі, жартавалі з імі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрэагава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак.

Выявіць свае адносіны да чаго‑н., адказаць пэўным чынам на тое ці іншае дзеянне. [Шыковіча] узлавала.., што капітан ніяк не зрэагаваў на тое, як ён скончыў сваю працу. Нават не ўзняў галавы. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

і́цвіна, ‑ы, ж.

Абл. Адзін з двух драцяных цяжоў, якія злучаюць галоўкі саней з пярэднімі капыламі. Іцвіны сцягвалі галоўкі саней, захоўваючы такім чынам іх першапачатковую форму, і ад іцвін у вялікай меры залежаў працоўны век саней. «Помнікі».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)